40 lat minęło "Logistyce"

W  ubiegłym roku, wydawany przez Instytut Logistyki i Magazynowania, dwumiesięcznik „Logistyka” obchodził jubileusz 40 lat istnienia. O początki, historię rozwoju i dzisiejszą koncepcję czasopisma zapytaliśmy redaktora naczelnego - Iwo Nowaka.  


Izabela Wielicka: W minionym roku dwumiesięcznik „Logistyka” obchodził jubileusz 40 lat istnienia. To chyba najstarsze czasopismo logistyczne w Polsce?
Iwo Nowak: Może nie najstarsze, ale to prawda, że jesteśmy jednym z najdłużej ukazujących się nieprzerwanie czasopism logistycznych na rynku. Natomiast, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt poruszania się w sferze nauki i praktyki jednocześnie, to zdecydowanie jesteśmy najstarszym periodykiem łączącym te dwa, jakże nieraz odrębne, obszary. Właśnie dzięki temu kojarzeniu „ognia z wodą” nasze czasopismo ułatwia obustronny przepływ informacji i wiedzy między nauką a praktyką. Dzięki temu, „Logistyka” zachowuje swój niepowtarzalny charakter przez tyle lat. Obserwując rynek czasopism logistycznych widać wyraźnie, że nie ma takiego drugiego tytułu. Z jednej strony są czasopisma o profilu naukowym, a z drugiej tytuły typowo komercyjne. My plasujemy się w środku, chociaż nie do mnie należy określenie, czy jest to ten właśnie „złoty środek”. To już oceniają sami Czytelnicy, kupując nas od tylu lat.

I.W.: Dziś logistyka to jedna z najważniejszych gałęzi współczesnej gospodarki. 40 lat temu ta dziedzina nie była tak popularna. Jakie były początki czasopisma „Logistyka”?
I.N.: Musimy sięgnąć do roku 1970, kiedy to pojawił się kwartalnik „Magazynowanie i Transport Towarów”, wydawany przez Wydawnictwo Czasopism Technicznych NOT w Warszawie oraz Państwowe Magazyny Usługowe w Warszawie. Pierwszym redaktorem naczelnym był inicjator powołania kwartalnika, Stanisław Teski. W tamtym czasie czasopismo (z siedzibą przy ul. Wspólnej 1/3 w Warszawie) było organem: Urzędu Rezerw Państwowych, Państwowej Rady Gospodarki Materiałowej oraz Urzędu Gospodarki Materiałowej. Poruszana na jego łamach tematyka dotyczyła problemów budownictwa i wyposażenia magazynów, technologii pracy magazynów, ładunków, środków transportu zewnętrznego, technologii przeładunków, organizacji pracy, zarządzania i ekonomiki magazynowania. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. w Polsce, Minister Gospodarki Materiałowej swoim zarządzeniem z 23 grudnia 1982 r. przerwał wydawanie kwartalnika. Podobne decyzje wstrzymały w tamtym okresie niemal wszystkie czasopisma i gazety - na szczęście nie na długo. Jeśli chodzi o nasz tytuł, to 3 marca 1983 r. Prezes Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk, na wniosek Podsekretarza Stanu w Urzędzie Gospodarki Materiałowej, wyraził zgodę na wydawanie kwartalnika „Problemy Magazynowania i Transportu” przez Instytut Gospodarki Magazynowej w Poznaniu (IGM). Jak widać, zmienił się tytuł i wydawca, jednak czasopismo kontynuowało linię tematyczną zarówno warszawskiego kwartalnika „Magazynowanie i Transport Towarów”, jak i ukazujących się od 1979 r. w Poznaniu i nakładem IGM „Problemów Magazynowania”. W latach 80. ubiegłego wieku redaktorami naczelnymi pisma, którego siedziba już na stałe przeniosła się do Poznania na ulicę Estkowskiego 6, byli: Ambroży Stachowiak, prof. Elżbieta Gołembska i prof. Stefan Abt. To właśnie oni współtworzyli w tamtych latach polską myśl logistyczną. Postępujące od przełomu lat 80. i 90. zmiany w polityce, a przede wszystkim w gospodarce zaowocowały przekształceniem się zarówno samego Instytutu Gospodarki Magazynowej w Instytut Logistyki i Magazynowania (ILiM), jak i tytułu kwartalnika z „Problemów Magazynowania i Transportu” w „Logistykę” (od stycznia 1994 r.). Poszerzeniu uległ też zakres tematyczny czasopisma. Obejmował dodatkowo elektroniczną wymianę danych (EDI) i automatyczną identyfikację - szczególnie z wykorzystaniem kodów kreskowych. Kolejnym redaktorem naczelnym był Zbigniew M. Skowroński, a wspierali go m.in. Dariusz Gościniak, Karol Górski, Mieczysław Kaczmarek, Stanisław Krzyżaniak i Andrzej Weselik. W maju 2001 r. dołączyłem do grona redakcyjnego „Logistyki”, która już wcześniej przeszła na dwumiesięczny cykl wydawniczy. Po odejściu na zasłużoną emeryturę red. Z.M. Skowrońskiego na początku 2002 r. Dyrekcja ILiM powierzyła mi stanowisko redaktora naczelnego czasopisma, które mam zaszczyt prowadzić do tej pory.

Serdecznie zachęcamy do przeczytania całego wywiadu.