Artykuł zawiera wypowiedzi dra hab. Tomasza Nowakowskiego, dr hab. Danuty Kisperskiej-Moroń oraz dra hab. Mariusza Jedlińskiego.

Od zarania dziejów ludzkości człowiek tworzył magazyny. Ich rozwój postępował stopniowo wraz z rozwojem cywilizacji na świecie. Proces rozwoju trwa cały czas i będzie trwał nadal. Nowoczesne magazyny będą stale powstawały, by zaspokoić potrzeby ludzkości, której liczba na świecie stale rośnie. Ma to wpływ na stan środowiska naturalnego, a nasza planeta nie jest przecież z gumy. W oparciu o 35 letnią obserwację zmian zachodzących w ramach infrastruktury magazynowej, pragnę zaprezentować Państwu wizję tego, jak też magazyn będzie mógł wyglądać w roku 2030.

W publikacjach angielskojęzycznych humanitarian logistics, to jest logistykę humanitarną, możemy zdefiniować jako: "[...] planowanie, wdrażanie i kontrola skutecznie opłacalnego przepływu i magazynowania towarów i materiałów, jak również zarządzania wszystkimi informacjami z tym związanymi, z punktu ich pochodzenia do punktu konsumpcji w celu złagodzenia cierpienia ludzi". Podobną definicję logistyki humanitarnej prezentuje A. Thomas, L. Kopczak; jest to "[...] proces planowania, wprowadzania, a następnie kontrolowania skutecznego, kosztowo efektywnego przepływu, magazynowania i dostarczania różnego rodzaju dóbr, a także potrzebnej informacji z punktu ich pochodzenia do punktu konsumpcji, w celu złagodzenia cierpienia bezbronnych ludzi". Ten przepływ obejmuje szeroki zakres działań, włącznie z przygotowaniem, planowaniem, pozyskaniem dóbr, transportem, magazynowaniem, obserwacją i monitoringiem, rozdziałem oraz czynnościami celnymi. W nieco wcześniejszym opracowaniu, A. Thomas definiuje logistykę humanitarną jako "[...] proces planowania, wdrażania i kontrolowania wydajnego, racjonalnego i efektywnego finansowo przepływu i składowania dóbr i materiałów oraz powiązanych z nimi informacji z punktu początkowego do docelowego, którego celem jest zaspokojenie oczekiwań ostatecznego beneficjenta".

Prognozy długoterminowe mają to do siebie, że ich sprawdzalność jest zależna od wielu czynników, często trudnych do przewidzenia w dłuższej perspektywie. Nieprzewidziane zjawiska, jak choćby ostatni kryzys ekonomiczny, na kilka lat zmieniają kierunek i tempo rozwoju rynków, przekładając się na konieczność weryfikacji założeń i prognoz.