Zarządzanie łańcuchami dostaw niewątpliwie należy do najbardziej obiecujących i najbardziej przyszłościowych obszarów w rozwoju współczesnych strategii zarządzania - a równocześnie najtrudniejszych w zastosowaniach praktycznych. Perspektywy korzyści jakie wydają się być w zasięgu ręki są ogromne, szczególnie w zakresie możliwości zyskiwania przewagi konkurencyjnej, poprawy efektywności biznesu oraz konieczności sprostania wymaganiom gospodarki globalnej. Rozważając różnorakie problemy jakie napotyka się przy wdrażaniu tej idei (a może raczej: tej filozofii zarządzania) nie sposób pominąć kwestii bezpieczeństwa i wrażliwości - zwłaszcza globalnych łańcuchów dostaw - widzianych przede wszystkim w kontekście intensywnej ekspozycji, na rozmaite zagrożenia, ale również jako konieczność dostosowywania się do szybko zmieniających się warunków działania i wymagań rynku. Tą częścią strategii zarządzania łańcuchami dostaw zajmuje się nowa, bardzo szybko rozwijająca się dziedzina biznesu jaką jest zarządzanie ryzykiem w łańcuchach dostaw (SCRM - Supply Chain Risk Management).

Koncepcja CPFR zakłada współdziałanie przedsiębiorstw w łańcuchu logistycznym, w trzech obszarach prowadzonej działalności: planowania, prognozowania i uzupełniania zapasów. Największe znaczenie dla podejmowanej idei współdziałania ma jednak, zdaniem autorki, etap wspólnego tworzenia prognoz sprzedaży. Od jakości prognoz zależy bowiem wysokość utrzymywanych stanów magazynowych oraz związany z tym poziom obsługi klienta. Dlatego też podjęcie przez partnerów trudu współdziałania w tym obszarze przynosi zaangażowanym stronom wielostronne korzyści.

Wincenty Nieszokoć (1792 - 1865?), żołnierz napoleoński, artylerzysta, po utworzeniu Królestwa Kongresowego był podporucznikiem 4 kompanii artylerii lekkiej, a następnie porucznikiem przydzielonym do Dyrekcji Materiału Artyleryjskiego.
Wtajemniczony w plan wywołania powstania, postanowił wziąć w nim udział. W początkowej fazie powstania spotkał się z Piotrem Wysockim. Na pytanie: "dokąd idzie?" Nieszokoć odpowiedział: "do obozu, po armaty". Wysocki polecił: "Spiesz się, Ojczyzna na ciebie czeka". Nieszokoć udał się w kierunku Woli. Będąc na Lesznie, wezwał lud warszawski do uwolnienia więźniów politycznych. W Powstaniu Listopadowym organizował produkcję dział i prochu. W bitwie pod Grochowem, kapitan Nieszokoć dowodził 6 baterią pozycyjną, która wytrwała do końca boju. 9 września 1831 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Po upadku powstania udał się na emigrację do Francji. W Mont-de-Marsan opublikował dwie książki, a trzecią w Paryżu. Aktywnie uczestniczył w życiu politycznym polskiej emigracji. Pracował również jako inżynier w Senegalu.

Co robi piłkarz po meczu? Jakim pisarzem jest Piotr Reiss? Czym różni się futsal od piłki nożnej i kim są Dyzio i Ptyś w polskiej koszykówce? Te i wiele innych ciekawostek zdradzili goście III Ogólnopolskiej Konferencji "Logistyka w sporcie", organizowanej przez Uczelniany Klub Kibica Wyższej Szkoły Logistyki.