Zachodzące zmiany w charakterze stosunków ekonomicznych w warunkach globalizacji ekonomiki światowej w ciągu ostatnich dziesięcioleci przedstawiły nowe wymagania wobec organizacji i zarządzania procesami transportowymi. W modelach wyboru rodzaju korytarza multimodalnego generalnymi kryteriami są minimum czasu i minimum ceny dostawy jednostki ładunku. Obecnie istnieją rozwinięte metody i technologie organizacji przewozów ładunkowych poszczególnymi rodzajami transportu lub ich połączeniami [4,5].

Głównym celem artykułu jest przedstawienie wybranych aktów prawnych przyjętych na poziomie krajowym w latach 2000-2010, tworzących podstawy prawne funkcjonowania żeglugi śródlądowej w Polsce.

W artykule skupiono się na problematyce szacowania kosztu w całym cyklu życia produktu. Na podstawie informacji dostępnych w krajowej i zagranicznej literaturze scharakteryzowano istniejące modele kosztu cyklu życia oraz wskazano obszary ich zastosowania. Zaproponowano klika kryteriów klasyfikacji tych modeli oraz wykazano istotność przeprowadzania analizy i oceny nakładów metodą szacowania kosztu cyklu życia.

W referacie wskazano na kluczowe obszary ryzyka w procesie projektowania i zarządzania relacjami kooperacyjnymi pomiędzy operatorami TSL i firmami transportowymi. Zwrócono także uwagę na to, że w procesie zarządzania związkiem partnerskim, opartym w obszarze transportu głównie na outsourcingu, często występują szczególnie krytyczne fazy, które - gdy są realizowane niewłaściwie - narażają kooperantów na niewspółmierne ryzyko i stanowią zagrożenie nie tylko dla powodzenia partnerstwa, ale również dla możliwości funkcjonowania firmy w ogóle. Inna teza postawiona w referacie sprowadza się do twierdzenia, że ocena ryzyka przedsięwzięcia dotyczącego kooperacji w obszarze transportu pomiędzy przedsiębiorstwami musi być uwzględnianie na etapie konstruowania umowy, na której opierają się relacje partnerskie.