Produkty hybrydowe w logistyce - cz. 4

Jeden z najbardziej znanych specjalistów i znawca współczesnych problemów logistyki produkcji, H. Wildemann twierdzi, że do roku 2020 system ten stanie się bardziej popularny, szczególnie na rynkach mniej stabilnych i o dużej różnorodności asortymentowej, ponieważ w ten sposób można ograniczyć złożoność całkowitego łańcucha tworzenia wartości. Należy ponadto wskazać na tendencję występującą w przypadku dużych przedsiębiorstw, polegającą na zachęcaniu głównych dostawców do osiedlania się w parkach przemysłowych w bezpośredniej bliskości ich lokalizacji i przekazywania tam procesów tworzenia wartości w formie modeli "Pay on Production". Również w mniejszych przedsiębiorstwach, przy użytkowaniu coraz bardziej skomplikowanych urządzeń produkcyjnych, obserwuje się przerosty zatrudnienia dobrze opłacanych specjalistów, co zachęca je do rewizji modeli biznesowych. Według aktualnych informacji prezentowanych przez samorząd gospodarczy w Niemczech, również w przypadku przemysłu maszyn budowlanych około 16% przedsiębiorstw produkcyjnych gotowych jest do rozwijania tego rodzaju usług.

W swoim opracowaniu D. Spath i L. Demuss prezentują ciekawą koncepcję, która wydaje się być interesującym przyczynkiem dla wyjaśnienia zjawiska produktów hybrydowych w gospodarce. Ich zdaniem, rozwój tej grupy usług jest efektem zmiany paradygmatu w zakresie rozwoju produktów i usług. Uważają oni mianowicie, że mamy do czynienia z drugą zmianą paradygmatu w sferze konstruowania wyrobów. Pierwsza zmiana paradygmatu akcentowała zintegrowany charakter rozwoju produktów, gdy procesy integracji objęły Mechanical Engineering, Electrical Engineering i Software Engineering. Pierwszy stopień zintegrowanego procesu rozwoju produktów i usług charakteryzuje się tym, że "produkt techniczny i towarzyszące produktowi usługi rozwijane są równolegle i w sposób zharmonizowany jako samodzielny pakiet usługowy". W tym kontekście hybrydowy rozwój produktu jest rzeczywiście nowym stopniem dla "producentów – usługodawców". Ponieważ konieczne jest integrowanie czynnika zewnętrznego w procesy wytwarzania usługi, wynikają stąd nowe wymagania względem (hybrydowego) procesu powstawania produktu. "Hybrydowy rozwój produktu stanowi zintegrowany z klientami, wyższy poziom rozwoju zintegrowanego kształtowania produktu i zintegrowanego kształtowania procesów, które rozszerzone zostają o nową metodologiczną konstrukcję, zwaną Service Engineering (por. rysunek 5). Hybrydowe procesy rozwoju stanowią organizacyjne wyzwanie dla przedsiębiorstwa, które starają się skutecznie wdrażać takie rozwiązania, aby dzięki produktom hybrydowym uzyskać trwałe korzyści konkurencyjne".

D. Ruland wskazał na ważne organizacyjne etapy przy przedstawianiu przez oferentów produktów hybrydowych. Wyróżnia on 3 nakładające się klasy integracji produktu i usług (por. rysunek 6). Do klasy pierwszej zalicza oferowane proste usługi odnoszące się do produktu (na przykład software z treningiem). Do klasy drugiej zalicza usługi zwiększające sprawność produktów. Są to zintegrowane, skoncentrowane na produkcie rozwiązania (na przykład utrzymanie sprawności eksploatacyjnej w przypadku silników lotniczych wraz z obsługami gwarancyjnymi). W trzeciej klasie oferowane są natomiast usługi pozwalające optymalizować procesy, czyli jest to konkretnie "szyte na miarę" rozwiązywanie problemów biznesowych (na przykład producent przejmuje pełną eksploatację plus planowanie i design oraz rozszerzenie sieci komórkowej). Przejście na wyższy stopień klasy usług wymaga zatem zasadniczych zmian w organizacji przedsiębiorstwa, w kształtowaniu procesów i w odniesieniu do niezbędnych zasobów technicznych oraz personalnych. Na pierwszym stopniu decydująca jest wiedza o produkcie. Prawdopodobieństwo konfliktów między produktem i usługami jest ograniczone, ponieważ odpowiedzialność za produkt jest decydująca. Na stopniu drugim odpowiedzialność za produkt wiąże ze sobą dwa obszary rozwoju obu podmiotów. Istnieją jednak różnorodne kultury, systemy zachęt i mierniki opisujące usługi. Koncentracja uwagi dotyczy jednak nadal linii kształtowania produktu.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 5/2011.