W artykule zaproponowano model matematyczny problemu optymalizacji transportu ładunków niebezpiecznych. Decyzje o przepływie niebezpiecznych ładunków, uruchomieniu zakładów (miejsc przetwarzania i utylizowania odpadów) oraz składowisk odpadów zależą od miejsc, w których są one generowane, topologii ich możliwego transportu oraz technicznych możliwości ich dalszego zagospodarowania.

Ze względu na znaczną złożoność problemu w artykule przedstawiono wybrane elementy opracowywanej metody VRPC oraz wyniki dotychczasowych analiz. Opisano próbę opracowania metody pozwalającej na sprawne wyznaczanie planów przewozów w obszarach miejskich w sposób dynamiczny, która przyczyni się do efektywniejszego zarządzania pojazdami w aglomeracjach miejskich. Artykuł zawiera teoretyczne analizy problem oraz wyniki zrealizowanych badań.

W pracy przeanalizowano zagadnienia związane z przewozem ładunków niebezpiecznych na obszarze Polski ze szczególnym uwzględnieniem Mazowsza i aglomeracji warszawskiej. Pokazano przy tym, jak dostępne powszechnie systemy satelitarne mogą minimalizować powstawanie wypadków oraz zapewnić sprawniejsze informowanie o zdarzeniu odpowiednie służby ratownicze.

Są to SIEMENS 1380, Stoneridge SE5000, oraz Actia SmarTach. W artykule przedstawiono zalety i wady wyżej wymienionych tachografów zaobserwowane po 4 latach eksploatacji.

W artykule przedstawiono metodę szybkiego wglądu w przewidywaną sytuację firmy transportowej i podjęcia właściwych decyzji operacyjnych oraz rozważenie różnych strategii rozwoju przedsiębiorstwa i ich skutków w przyszłości.

Transport jako sfera wykonania zadań i sfera zatrudnienia jest działem gospodarki narodowej ściśle powiązanym z budżetem publicznym. Dotyczy to zarówno zadań transportowych mających charakter użyteczności publicznej, takich jak komunikacja zbiorowa, jak również sfery finansowania inwestycji w infrastrukturze transportowej. Wykorzystanie środków finansowych perspektywy unijnej 2007-13, przeznaczonych na inwestycje transportowe zależy od tzw. wkładu publicznego, czyli środków pochodzących z budżetów publicznych: państwowego i samorządowych. Udział tych środków w planowanych do wykonania projektach transportowych jest niezbędny bowiem od jego wielkości zależy poziom pozyskanych na finansowanie tego zadania środków unijnych.

System zbiorowego transportu miejskiego realizuje swoje zadania w wyznaczonym obszarze terytorialnym granic miasta lecz również terenach mu podległych, spełniających analogiczne funkcje jak dzielnice miasta. Wymagania stawiane tego typu systemom jest bezpieczne i niezawodne realizowanie zadania przez 24 godziny na dobę. Systemy tego typu poddane są oddziaływaniom niepożądanych czynników wymuszających mających wpływ na powstawanie zdarzeń niepożądanych. W pracy dokonano analizy kosztów napraw pojazdów eksploatowanych w analizowanym systemie, zaistniałych na skutek zdarzeń niepożądanych.

W publikacji przedstawiono wyniki analizy przewozów promowych w basenie Morza Bałtyckiego ze szczególnym uwzględnieniem autostrady morskiej Świnoujście - Ystad jako elementu Środkowoeuropejskiego Korytarza Transportowego CETC ROUTE 65. Scharakteryzowano przedsiębiorstwa konkurujące na rynku przewozów promowych na Bałtyku. Zaprezentowano potencjał przewozowy, charakterystyki promów morskich eksploatowanych przez przedsiębiorstwa żeglugowe oraz infrastrukturę Bazy Promów Morskich w Świnoujściu. Na podstawie danych statystycznych dokonano oceny wielkości przewozów osób, ładunków i środków transportu, wskazując trendy rozwojowe w tym zakresie.1

Kluczowe zadanie w systemach sterowania ruchem drogowym pełnią sterowniki lokalne ruchu drogowego. Obecnie stosowane sterowniki są urządzeniami mikroprocesorowymi, realizującymi zaawansowane algorytmy sterowania zarówno lokalnego jak i obszarowego. W artykule przedstawiono argumentację na rzecz stosowania w tego typu urządzeniach rozwiązań sprzętowych, układów reprogramowalnych oraz wady i zalety tego typu realizacji. Przedstawiono proponowaną metodę realizacji i syntezy lokalnych sterowników ruchu drogowego w postaci specjalizowanych jednoukładowych urządzeń sprzętowych. Dzięki czemu, poza niezawodnością urządzeń, znacznie wrasta ich szybkość przetwarzania. Pozwala to na implementację dodatkowych funkcjonalności dostępnych dotychczas w klasycznych sterownikach jedynie jako oddzielne moduły.

Streszczenie: Międzynarodowe organizacje lotnicze nakładają na Polskę obowiązek określenia tzw. dopuszczalnego poziomu ryzyka dla wypadków w ruchu lotniczym. Wyznaczenie tej wielkości wymaga posiadania danych statystycznych o wypadkach. Te jednak w ostatnich latach nie występują, albo liczność próbki jest niewystarczająca. W niniejszym artykule zasygnalizowano metodę polegającą na prognozowaniu liczby wypadków na podstawie posiadanych informacji o incydentach lotniczych. Metoda ta może być skuteczna i efektywna gdy istnieje jakaś regularna zależność między poważnym incydentem a wypadkiem lotniczym.