W artykule przedstawione zostaną rozważania wzajemnej zależności między algorytmami sterowania na pojedynczym skrzyżowaniu a algorytmami sterowania obszarowego, oraz ich wpływ na efektywność sterowania w systemie obejmującym ciąg bądź sieć skrzyżowań ulic. Problem podziału funkcji decyzyjnych między poziomami lokalnym i centralnym w systemach sterowania ruchem drogowym (srd), towarzyszy tym systemom od momentu ich powstawania. Analizując historię rozwoju systemów srd, w tym również tych uznanych współcześnie za zaawansowane, widać wręcz niechętne podejście do struktur zcentralizowanych, natomiast podkreślane są zalety pewnego rozproszenia i podziału funkcjonalnego kilkuwarstwowych, często hierarchicznych, lecz wyraźnie już zdecentralizowanych, systemów (np.: UTOPIA, ASTRUD). Na przykładzie synchronizacji liniowej (koordynacji) na ciągu skrzyżowań, zaprezentowane zostaną dylematy związane z pogodzeniem lokalnej adaptacji sygnalizacji świetlnej dla poszczególnych skrzyżowań, z wymaganiami, ograniczeniami i zaleceniami dotyczącymi efektywności sterowania na koordynowanym ciągu.