Logistyka serwisowa rozumiana jest jako zespół działań na każdym etapie procesu zapewnienia części zamiennych i ekip naprawczych. Obejmuje planowanie, zaopatrzenie, zarządzanie transportem, magazynowaniem, zwrotami, naprawami wraz z ich obsługą gwarancyjną. Często dotyczy systemów złożonych i rozproszonych. Celem logistyki serwisowej jest minimalizacja opóźnienia logistycznego, które wpływa w znaczący sposób na gotowość operacyjną systemu, a tym samym minimalizacja kosztów wynikających z przestojów. Logistyka serwisowa ma też duży wpływ na sposób postrzegania firmy przez klienta.

Zarządzanie przedsiębiorstwem w dzisiejszych warunkach jest procesem bardzo złożonym, wymaga uwzględnienia rosnącej konkurencji, skracania się cyklu życia wielu produktów, postępu technicznego oraz znacznego wzrostu zróżnicowania rynku. Zaostrzająca się konkurencja na rynku, zwłaszcza pod wpływem masowego i skutecznego wchodzenia przedsiębiorstw zagranicznych, zmiany zachowania się konsumentów oraz szeroki dostęp do nowych technologii i informacji powinny powodować przebudowę przedsiębiorstw pod względem strukturalnym, organizacyjnym oraz wprowadzać i modyfikować metody zarządzania, wykorzystując najnowsze osiągnięcia nauki.

Zmiany zachodzące w globalnej gospodarce oraz presja związana z wprowadzaniem zasad zrównoważonego rozwoju prowadzą do sytuacji poszukiwania przez zarządzających łańcuchami dostaw nowych rozwiązań, które zapewnią bardziej skuteczny i dbający o środowisko naturalne rozwój. Rozwiązania tego typu mogą być wspomagane przez wprowadzanie do gospodarki ekoinnowacji. Ich powiązanie z zielonym łańcuchem dostaw jest konieczne i może skutecznie wspomagać rozwój tej koncepcji. Znając miary ekoinnowacyjności można ocenić zarówno sam poziom wdrożenia nowoczesnych koncepcji w poszczególnych jednostkach, jak i zastosować je jako jeden z elementów pomiaru zielonego łańcucha dostaw.

Globalizacja działalności gospodarczej jest powszechnym elementem współczesnej ekonomii. Firmy operujące w otwartych systemach gospodarczych poszukują metod i narzędzi pozwalających wzmocnić przewagę konkurencyjną i efektywność funkcjonowania. Taką szansę dają udoskonalenia w obszarze logistyki, a zwłaszcza łańcuchów dostaw. Powiązane ze sobą łańcuchy dostaw, wzajemnie konkurują, przejmując rolę strategiczną w walce o przewagę konkurencyjną. Logistyka nie pełni już roli czysto operacyjnej, związanej jedynie z przepływami dóbr, lecz jest zaliczana do grupy narzędzi strategicznych, pozwalających zwiększyć szansę utrzymania się na rynku.

Norma ISO 14001:2004 jest międzynarodowym, uznanym standardem, na podstawie którego dokonywana jest certyfikacja systemu zarządzania środowiskowego. Organizacje wdrażające ten system zarządzania zobowiązują się do ciągłej poprawy w zakresie minimalizacji negatywnego oddziaływania prowadzonej działalności na środowisko naturalne. Dostępne wyniki badań potwierdzają, że wdrożenie normy ISO 14001 przekłada się na poprawę wyników środowiskowych i ekonomicznych przedsiębiorstw.

Zmiany w wymaganiach klienta oraz wzmożona konkurencja na rynku spowodowały, że przedsiębiorstwa poszukują rozwiązań, które pozwoliłyby na: optymalizację realizowanych procesów, intensyfikację prac rozwojowych, uelastycznienie produkcji, minimalizację wielkości powstających odpadów, efektywniejsze wykorzystanie dostępnych zasobów, w tym zwłaszcza siły roboczej.

W czasach gospodarki wolnorynkowej wszelkie procesy podejmowania decyzji odgrywają kluczową rolę w zarządzaniu przedsiębiorstwem czy inną organizacją. Coraz wyższy poziom złożoności procesów produkcyjnych i usługowych, zwiększająca się konkurencja czy też ograniczenia budżetowe to niektóre z czynników zmuszających kierownictwa przedsiębiorstw do ciągłego, dynamicznego i racjonalnego planowania.

Podstawą doskonalenia procesu produkcyjnego jest optymalne powiązanie i wykorzystanie czynników wytwórczych, wynikające z konieczności sprostania wymaganiom klientów, adaptacji do zmieniających się warunków otoczenia, podnoszenia konkurencyjności, presji kosztów, wzrostu roli elastyczności wewnętrznej i zewnętrznej.

Innowacje w teorii zapoczątkował J. Schumpeter. Innowacją w jego rozumieniu było wprowadzenie nowego produktu na rynek, wprowadzenie nowej metody produkcji lub sprzedaży, otwarcie nowego rynku sprzedaży, zdobycie nowego źródła surowców lub półfabrykatów, wprowadzenie nowej organizacji w przemyśle.

Ekstensywny rozwój gospodarczy charakterystyczny dla XX w., będący konsekwencją rozwoju nauki i techniki, spowodował z jednej strony wykładniczy wzrost produkcji dóbr i usług, ale niestety, z drugiej strony również wykładniczą presję na zasoby środowiskowe oraz wzrost zanieczyszczenia i degradacji środowiska na skalę globalną.