Logistyka w zarządzaniu publicznym
- Barbara Kożuch, Uniwersytet Jagielloński oraz Marzena Kramarz i Katarzyna Sienkiewicz-Małyjurek, Politechnika Śląska
- Kategoria: Logistyka
Zarządzanie w sektorze publicznym charakteryzuje się złożonością uwarunkowań organizacyjno-prawnych oraz koniecznością współpracy w interaktywnych konfiguracjach wymiany. Dodatkowo dynamika zmian w otoczeniu, rosnące wyzwania oraz dążenie do coraz lepszego zaspokajania potrzeb społeczeństwa, wymaga zintegrowanego podejścia zarówno w teorii, jak i w praktyce zarządzania publicznego. Współczesne trendy rozwoju tej dziedziny wskazują na potrzebę i możliwości wykorzystania logistyki w procesach świadczenia usług publicznych. Jednakże prowadzone w tym zakresie badania – zarówno w Polsce, jak i za granicą – koncentrują się jedynie na wybranych obszarach zarządzania publicznego, np. transporcie miejskim, ochronie zdrowia, czy też zarządzaniu kryzysowym.
Początkowy etap rozwoju logistyki w zarządzaniu publicznym wyłonił dwa podejścia, a mianowicie logistykę publiczną i logistykę społeczną. Jednakże podejścia te nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Istnieje też brak wyraźnej granicy pomiędzy nimi, a także brak jednoznacznego stwierdzenia, jakimi dokładnie problemami publicznymi i społecznymi się one zajmują. Występuje zatem luka badawcza i pilna potrzeba usystematyzowania wiedzy na temat implementacji logistyki w zarządzaniu publicznym.
Współczesne zarządzanie publiczne zdefiniować można jako dyscyplinę, której głównym celem jest wyjaśnianie relacji między cechami zorganizowanego zbiorowego działania ludzi w organizacjach publicznych i ich zmianami, poprzez ukazywanie prawidłowości identyfikowanych zmian, ich funkcjonalnych, strukturalnych i przyczynowo-skutkowych zależności, a także wykrywanie tendencji tych zmian, które mogą być wykorzystane w przekształcaniu rzeczywistości. Zarządzanie publiczne zajmuje się badaniem sposobów i zakresu harmonizowania działań zapewniających prawidłowe wyznaczanie celów organizacji sektora publicznego oraz tworzenia i wykorzystywania możliwości zorganizowanego działania ludzi, nakierowanego na kreowanie publicznych wartości i na realizację interesu publicznego. Obejmuje zatem sumę działań indywidualnych osób, instytucji publicznych i prywatnych, które współpracują w celu osiągnięcia zamierzonych efektów. Jego celem jest stworzenie systemu społeczno-gospodarczego gwarantującego efektywność realizacji usług publicznych na poziomie mikro, a także prowadzenie optymalnej polityki makroekonomicznej.
Cały artykuł jest dostępny poniżej w formacie PDF.