Analiza zintegrowanych systemów transportowych w aspekcie dostaw synchromodalnych
- Łukasz Muślewski, Joanna Pleszko
- Kategoria: Logistyka
Głównym zadaniem łańcucha dostaw jest zapewnienie ciągłości przepływu towarów, informacji oraz płatności, które to przepływy wchodzą w skład całego systemu, określanego jako zbiór elementów logistycznych, powiązanych ze sobą poprzez procesy transformacji. Strategia zintegrowanego zarządzania obejmuje wszystkie strefy przedsiębiorstwa, tj.: zaopatrzenie, dystrybucję oraz obsługę klienta. Jej celem jest kooperacja, integracja i skracanie cykli przepływów oraz orientacja na klienta. Nie byłoby to możliwe bez sprawnie funkcjonującego transportu, skoordynowanego na płaszczyźnie technicznej, technologicznej i organizacyjnej. W zależności od potrzeb transportowych, na które wpływają: rozmiary dostaw, rodzaj przemieszczanego ładunku, rozmieszczenie rynków zbytu, dostępność infrastruktury, czas przewozu oraz lokalizacja zasobów, wykorzystuje się różne środki transportu. Nie bez znaczenia pozostaje także aspekt finansowy, bezpieczeństwo i terminowość dostaw, a w ostatnim czasie także wpływ jego realizacji na środowisko naturalne.
Kreowanie odpowiedzialnej i zrównoważonej polityki transportowej na podstawie wyżej wymienionych aspektów, mają zasadniczo zmienić strukturę przewozów poprzez zwiększenie udziału alternatywnych dla transportu drogowego pozostałych systemów transportowych, zwłaszcza w konfiguracjach międzygałęziowych. Zastosowanie kombinacji konwencjonalnych przewozów umożliwia wykorzystanie optymalnych rozwiązań i zalet każdej z gałęzi, czego efektem są elastyczne przewozy w systemie bimodalnym, intermodalnym czy multimodalnym. W literaturze funkcjonują różne pojęcia i definicje transportu wielogałęziowego.
Transport kombinowany jest formą transportu intermodalnego (zawierającego się w multimodalnym), gdzie wyróżnia go fakt, że główna część przewozu jest realizowana między terminalami przez transport kolejowy, żeglugę śródlądową lub żeglugę morską bliskiego zasięgu, a dowozy i odwozy są wykonywane przez transport drogowy i to na ściśle określonych odległościach. Pomimo iż istnieją dogodne przesłanki intensywnego rozwoju transportu wielogałęziowego (położenie na skrzyżowaniu głównych europejskich korytarzy transportowych, rosnący ruch tranzytowy), polski rynek przewozów towarowych jest zdominowany przez transport drogowy. Wizerunek transportu kombinowanego jest postrzegany jako system transportu, który nie stanowi realnej alternatywy dla transportu drogowego, gdyż nie jest wystarczająco elastyczny pod względem technicznym, zbyt wolny i zawodny w sensie dostawy oraz zbyt kosztowny. Potwierdzenie tego można odnaleźć w badaniach nad problemem terminowości realizacji dostaw, które wskazują, iż spośród wielu utrudnień w realizacji terminowej obsługi jednostek ładunkowych, w transporcie intermodalnym najczęściej występują opóźnienia spowodowane przez operatora kolejowego (aż 65% badanej próby, najczęstsze to brak odpowiedniego taboru, opóźnienia wynikające z poprzednich opóźnień, strajki kolejarzy, brak personelu, błędy w sortowaniu przesyłek, awarie trakcji, roboty torowe). Pozostałe to: opóźnienia wymuszone powstające podczas przygotowywania ładunku i przewozu do terminali (11%), opóźnienia spowodowane przez operatora terminalu (3%), inne (urzędy celne, automatyczna identyfikacja danych, niezidentyfikowane 21%). Krajowe dążenia do zrównoważonej polityki transportowej wspierane są szeregiem inicjatyw i realizacją programów mających na celu przywrócenie równowagi pomiędzy gałęziami transportu, przy jednoczesnym zapewnieniu otwartego dostępu do poszczególnych rynków i ograniczeniu szkodliwego wpływu na środowisko.
Cały artykuł jest dostępny poniżej w formacie PDF.
Źródło: Czasopismo Logistyka