Wykorzystanie narzędzi informatycznych wspomagających kalkulację jednostkowego kosztu wytworzenia w rozliczeniu kosztów logistycznych

Jednym z kryteriów oceny rentowności przedsiębiorstw o charakterze produkcyjnym jest analiza kosztów wytwarzania. Kalkulacja jednostkowego kosztu wytworzenia jest nie tylko podstawą weryfikacji decyzji podejmowanych przez personel szczebla zarządczego i kierownictwo wyższe w zakresie polityki cenowej, ale również elementem ewidencji składników rzeczowych aktywów obrotowych, realizowanej w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości. Oczywistym jest, że zorganizowanie sprawnie funkcjonującego procesu decyzyjnego w zakresie strategicznego i operacyjnego planowania produkcji warunkowane jest dostępem i aktualnością danych źródłowych opisujących składniki kalkulacji. Obecnie fundamentem zarządzania procesem biznesowym przedsiębiorstwa oraz warunkiem integracji działań gospodarczych jest wykorzystanie systemów informatycznych wspomagających przepływy informacyjne firmy, procesy przetwarzania danych oraz analizę zależności przyczynowo-skutkowych. Z uwagi na powyższe w artykule przedstawiony zostanie przykład wykorzystania narzędzia wspomagającego realizację zadań kalkulacji jednostkowego kosztu wytworzenia.

Koszty działalności operacyjnej przedsiębiorstwa
Koszty powstają, jako efekt celowego wykorzystania dostępnych w organizacji zasobów, umożliwiając firmie uzyskanie korzyści w postaci produktów lub usług. Reprezentują wartość wyrażaną w walucie. W literaturze z zakresu logistyki koszty definiuje się, jako celowe zużycie zasobów przedsiębiorstwa wyrażone wartościowo oraz wydatki finansowe wynikające z przepływów dóbr materialnych, utrzymania zapasów oraz przetwarzania informacji związanych z działaniami logistycznymi przedsiębiorstwa w łańcuchu dostaw. Zasadniczą definicję kosztów przedstawia ustawodawstwo wskazując, że jest to uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzają do zmniejszenia kapitału własnego w inny sposób, niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli. Koszty stanowią element rachunku zysków i strat sprawozdania finansowego podmiotów gospodarczych.
Nadmienić należy, że składowe sprawozdania finansowego, czyli: bilans, rachunek zysków i strat, zestawienie zmian w kapitale własnym, rachunek przepływów pieniężnych lub informacja dodatkowa, reprezentują skomasowane i jednorodne dane, tworzone w wyniku grupowania i agregowania znacznej liczby transakcji lub innych zdarzeń wywołujących skutki finansowe. Rachunek, operując wielkościami strumieniowymi, grupuje przychody oraz odpowiadające im koszty i straty. Dopuszczalne są dwa alternatywne sposoby prezentacji rachunku zysków i strat w sprawozdaniu finansowym polskich podmiotów w zakresie działalności operacyjnej.
Grupowanie pozycji może odbywać się w układzie porównawczym, inaczej zwanym rodzajowym albo w układzie funkcjonalnym, określanym również mianem kalkulacyjnym. Układ porównawczy wymusza grupowanie kosztów zgodnie z odmiennością postaci ponoszenia nakładów. Składowymi kosztów działalności operacyjnej są między innymi: zużycie materiałów i energii, usługi obce, amortyzacja, koszty świadczeń pracowniczych, ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, podatki i opłaty, pozostałe koszty rodzajowe.

Artykuł zawiera 27960 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka