Elementy wpływające na bezpieczeństwo produktów w łańcuchu dostaw żywności w Polsce

Bezpieczeństwo żywności w łańcuchu żywnościowym i sposoby jego kształtowania
Gospodarka żywnościowa rozumiana jest jako system wzajemnie powiązanych ogniw, które realizują specyficzny zakres funkcji produkcyjnych i marketingowych, związanych z zaspokojeniem potrzeb żywnościowych konsumentów. Bezpieczeństwo żywności nawiązuje do zagrożeń związanych z żywnością, które mogą wystąpić w czasie spożycia jej przez konsumenta. Zagrożenie bezpieczeństwa żywności może mieć miejsce na każdym etapie łańcucha. Niezbędne jest zatem kontrolowanie całego łańcucha żywnościowego, zaczynając od produkcji podstawowej. Odpowiedzialnymi podmiotami za bezpieczeństwo żywności są wszystkie przedsiębiorstwa sektora spożywczego. Wszelkie wytyczne zawarte są zaś w podstawowym rozporządzeniu higienicznym.

Jakość produktów żywnościowych może być rozumiana jako "stopień zdrowotności, atrakcyjności sensorycznej i dyspozycyjności w szerokim znaczeniu konsumenckim i społecznym, istotnym tylko w granicach możliwości wyznaczonych przeciwdziałaniami dla tego produktu: surowcami, technologią i ceną". Wzrost wymagań klienta i konkurencyjności oraz nowe trendy w produkcji żywności powodują, iż akceptowane są tylko produkty, które spełniają wymagania jakościowe klienta oraz rynku.
Na rynkowe trendy w strukturze spożycia żywności oddziałują również zmiany struktury demograficznej konsumentów, zmiany struktury konsumpcji oraz wzrost zapotrzebowania na żywność specjalnego przeznaczenia. Społeczeństwo jest zróżnicowane pod względem wiekowym oraz zamożności, sposób jego żywienia jest zróżnicowany oraz każdy ma inne zapotrzebowania i wymagania co do żywności.
Aby zapewnić możliwość tworzenia jakości, uwzględniając struktury spożycia żywności konieczne jest wprowadzanie nowoczesnych systemów zapewniania jakości, dzięki którym firmy są w stanie rozpoznać potrzeby klienta i wyjść naprzeciw jego oczekiwaniom.

O jakości żywności decydują wszystkie czynniki, które mogą wpłynąć na satysfakcję klienta. Na jakość rzeczywistą produktu składają się także jego marka, cena i jego opakowanie. Jakość całkowitą stanowi także dostępność na rynku, szerokość asortymentu, usługi związane z produktem oraz czynniki które zapewniają produktom gwarantowaną jakość (np. GMP - Dobra Praktyka Produkcyjna, GHP - Dobra Praktyka Higieniczna, system HACCP czyli Analiza Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli oraz systemy zarządzania jakością). Konieczność wydłużania trwałości produktów żywnościowych, poprzez kontrolę ich cech zewnętrznych i wewnętrznych istnieje w całym łańcuchu żywnościowym. Cechy te, są wyróżnikami jakości, określają miejsce produktu żywnościowego w łańcuchu logistycznym oraz umożliwiają stworzenie warunków do odbycia ich kontroli. W trakcie wytwarzania produktu żywnościowego stosowana jest metoda Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli - system HACCP. W przedsiębiorstwach wdraża się także często systemy BRC (British Retail Consorcium) oraz ISO-9001/9004-2000. Systemy HACCP i GMP ukierunkowane są w celu spełnienia wymogów technologicznych podczas produkcji środków spożywczych, a systemy ISO skupiają się na przestrzeganiu jakości produktu. Wymienione wyżej systemy mają na celu łączenie wymogów technologicznych z organizacyjnymi, aby zapewnić żywności jakość i bezpieczeństwo spożycia dla klienta, spełnić wymagania prawne, ograniczyć występowanie wad i zagwarantować dobre wykonanie produktu, jak również polepszyć wykonywanie pracy u producenta.
Uwzględniając wymogi GMP i GHP, produkty spożywcze które trafiają na rynek powinny spełniać wymagania jakościowe, nie narażać konsumenta na niebezpieczeństwo i być dostosowane do ich zamierzonego użycia. Dobra Praktyka Produkcyjna i Higieniczna wymagana jest przy pozyskiwaniu surowców, spełnieniu założeń budowlanych, stosowaniu odpowiednich urządzeń i maszyn, podczas transportu, przechowywania i dystrybucji towaru.

Artykuł zawiera 14580 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka