Minimalizacja strat, maksymalizacja zysku poprzez zastosowanie utrzymania ciągłości działania

Przedsiębiorstwa dążą do uzyskania niskich cen produktu przy jednoczesnej wysokiej opłacalności produkcji. Świadomie podejmują ryzyko w celu osiągnięcia wyższych zysków. Akceptując dany poziom ryzyka podejmują działania zwiększające skalę osiąganych dochodów. Znana jest opinia, że wysoki poziom ryzyka równa się wysokim zyskom i odwrotnie. Dlatego też utrzymanie ciągłości działania jest coraz szybciej rozwijającą się dziedziną zarządzania. Związane jest to z większą świadomością właścicieli dotyczącą oddziaływania wszelkiego rodzaju ryzyka na działalność. Coraz więcej firm decyduje się na wprowadzenie Systemu BCM jako zabezpieczenia przed ewentualnymi zagrożeniami, które mogą spowodować zatrzymanie, przestoje i opóźnienia pracy. Zarządzanie ciągłością działania wymaga dużych nakładów finansowych. Dzisiejsze przedsiębiorstwa niejednokrotnie ograniczają finanse, jednak regulacje prawne, normy, możliwe sankcje powodują coraz większą świadomość i potrzebę przewidywania, badania ryzyka i opracowywania planów reakcji na zdarzenie. Planowanie i utrzymanie ciągłości działania jest dziś standardem w instytucjach finansowych i ubezpieczeniowych. Każde opóźnienie, czy zatrzymanie pracy pociąga realne straty finansowe. Ciągłość działania jest rozpatrywana jako kluczowa w przypadkach reakcji na różnego rodzaju zagrożenia związane z aktami natury, takimi jak trzęsienia ziemi, powodzie. Ochrona porządku publicznego, akty terroryzmu także poddane są regułom przewidywania i szybkiej reakcji. Zarządzanie ciągłością działania realizowane jest dla obiektów strategicznych i zagrożonych takich jak elektrownie atomowe, czy fabryki chemiczne, gdzie przerwanie pracy pociąga za sobą ogromne straty - nie tylko finansowe. Przedsiębiorstwa produkcyjne także borykają się z podobnymi problemami. Awarie maszyn, opóźnienia lub wady komponentów, braki, błędy ludzkie powodują to, iż terminy ostateczne i ciągłość pracy są zagrożone, a przerwanie procesu pociąga za sobą poważne konsekwencje. Umowy handlowe zawierają szereg kar umownych, postanowień, których egzekwowanie prowadzić może do bardzo wysokich strat, lub wręcz do katastrofy finansowej lub wizerunkowej. Kontrahenci zabezpieczają się przed nieterminowymi dostawcami zobowiązując dostawców do utrzymywania stanów zabezpieczających w ilościach często równym jednej dwunastej rocznego zapotrzebowania. Wykrycie niższej jakości produktów skutkować może naliczeniem kosztów za weryfikację całej partii lub odesłaniem partii do dostawcy, co wiąże się z koniecznością natychmiastowego dostarczenia kolejnej partii. Jeszcze drastyczniej wygadają kary związane z uwidocznieniem wady podczas eksploatacji części. Koszty bardzo często przerzucane są na dostawców komponentów, a wyjaśnianie sądowe sporów niejednokrotnie ciągnie się latami. W pracy zamodelowany zostanie plan utrzymania działania dla przedsiębiorstwa wykonującego rezystory do dużych obciążeń mocy, stosowane między innymi w turbinach wiatrowych lub na platformach morskich. Od tego typu urządzeń wymagany jest długi okres gwarancji działania ze względu na niedostępne miejsca mocowania oraz trudności w ich wymianie. Kładziony jest również nacisk na niezawodność, gdyż koszty reklamacji są ogromne i nieadekwatne do kosztów ponoszonych przy użyciu najlepszych materiałów, czy kosztów dokładnych kontroli jakości.

Artykuł zawiera 25350 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka