Wspomaganie rozwoju klastrów logistycznych przez władze samorządowe miasta i regionu
- Jan Kaźmierski, Sylwana Kaźmierska
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
Wśród różnorodnych czynników wpływających na rozwój i konkurencyjność regionalną, ogromnego znaczenia nabiera stosowanie w praktyce nowoczesnych koncepcji zarządzania oraz jakość zagospodarowania przestrzennego i adekwatność rozmieszczenia różnorodnych funkcji gospodarowania w przestrzeni. Na czołowe miejsce wśród tych koncepcji wysuwa się zarządzanie logistyczne, którego cechą jest uniwersalizm, pozwalający na odnoszenie jego zasad również do układów typu: miasto, aglomeracja czy region.
Rozwiązania stosowane dotąd z powodzeniem w logistyce biznesowej można w ten sposób przełożyć na grunt zarządzania regionem i miastem. Metody i techniki wypracowane przez logistykę w sektorze biznesu coraz częściej znajdują zastosowanie w profesjonalnym zarządzaniu w układach przestrzennych.
Mówiąc o wykorzystaniu zarządzania logistycznego w gospodarce miasta czy regionu, stosujemy podejście systemowe. W tym znaczeniu region traktowany może być jako system logistyczny. Najnowsze doświadczenia wykazują, że tak potraktowany system logistyczny może zostać oparty o koncepcję klastrów. System logistyczny regionu oparty o koncepcję klastrów może zostać zbudowany poprzez rozwój świadczeń logistyki na rzecz przedsiębiorstw tworzących klastry w regionie. Polityka wspierania rozwoju klastrów stanowi bowiem narzędzie poprawy konkurencyjności przedsiębiorstw lokalnych. Stymuluje przedsiębiorczość, czyli aktywność na rzecz coraz lepszego poznania możliwości i szans płynących z otoczenia. Ułatwia także usuwanie zagrożeń i pokonywanie trudności dzięki kooperacji podmiotów wewnątrz klastra.
Okazuje się, że przedsiębiorstwa skupione w klastrach wykazują znacznie większy poziom innowacyjności, stąd też tworzenie warunków dla rozwoju klastrów stało się narzędziem podnoszenia innowacyjności małych i średnich przedsiębiorstw, co w konsekwencji przekłada się na konkurencyjność miasta i regionu, w którym funkcjonuje dany klaster.
W ramach koncepcji klastra na podkreślenie zasługuje ważny czynnik. Jest nim osadzenie działań gospodarczych w trwających stosunkach społecznych mających charakter sieci. Przeprowadzone przez M. E. Portera badania potwierdzają, że wyniki gospodarcze regionu zależą od siły zlokalizowanych w nich klastrów i ich zdolności do innowacji. Cechą charakterystyczną klastrów jest bowiem to, że przedsiębiorstwa w nich skupione konkurują ze sobą, ale jednocześnie współpracują w tych obszarach, gdzie możliwe jest wyzwolenie efektów synergicznych wspólnych działań. Może się wydawać, że jednoczesne występowanie konkurencji i współdziałania między tymi samymi podmiotami jest logicznie niemożliwe. Tymczasem konkurencja nie wyklucza występowania współdziałania sprzedawców tych samych produktów na tych samych rynkach. W pewnych zakresach określone podmioty mogą ze sobą konkurować, a w innych pozostawać neutralne, lub nawet wzajemne się wspierać. Tworzą wtedy wspólny blok względem innych niż one podmiotów, z którymi konkurują. Dlatego też nie należy postrzegać współpracy jako przeciwieństwa konkurencji.
W tym kontekście klastry postrzegane są jako siła napędowa gospodarki, a wspomaganie ich rozwoju stało się istotnym elementem polityki w krajach Unii Europejskiej. Zainteresowanie klastrami dotyczy zarówno organizacji międzynarodowych, jak i władz poszczególnych państw.
Artykuł zawiera 40610 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka