Szczęśliwa trzynastka

Globalne identyfikatory towarów - numery: GTIN-8, GT1N-12 oraz najczęściej spotykany GTIN-13 (ang. Global Trade Item Number - Globalny Numer Jednostki Handlowej) to 3 rodzaje numerów najczęściej wykorzystywanych do oznaczania jednostek handlowych w celu jednoznacznej identyfikacji towarów konsumenckich w detalicznych punktach sprzedaży.

Początki rewolucji
Początków rewolucji można dopatrywać się w 1879 roku, kiedy opatentowano urządzenie przeznaczone do rejestracji obrotu gotówki autorstwa braci James'a i John'a Ritty'ch. Kilka lat później, w 1884 roku John H. Patterson odkupiwszy fabrykę braci Ritty'ch założył firmę o nazwie National Cash Register Company. Firma ta, której urządzenia sprzedawane są do dnia dzisiejszego, udoskonaliła wynalazek Ritty'ch poprzez dodanie do niego rolki z papierem. Umożliwiło to pełniejszą rejestrację transakcji zakupowych. Tak została wyprodukowana pierwsza mechaniczna kasa rejestracyjna (ang. cash register), która znacznie ułatwiła życie właścicielom między innymi restauracji i sklepików.

Wynalazek ten oraz rozwój handlu detalicznego kreował nowe potrzeby związane z automatyzacją procesów zachodzących przy kasach. Opisując początki powstawania kodów kreskowych nie sposób nie wspomnieć o Samuelu Nathanie Friedlandzie, który pod koniec lat dwudziestych XX wieku otworzył w Stanach Zjednoczonych sklep pod nazwą Reading Giant Quality Price Cutter. Był on pierwszym sklepem z funkcjonującej w późniejszym okresie sieci sklepów pod nazwą Food Fair. Był rok 1947, kiedy S. N. Friedland poprosił o pomoc Dziekana Drexel Institute of Technology w Filadelfii w opracowaniu rozwiązania technicznego, które rozwiązałoby problem z ewidencjonowaniem towarów. Dziekan jednak odrzucił prośbę. Na szczęście świadkiem rozmowy był Bernard Silver, doktorant ww. uczelni, który o usłyszanej rozmowie wspomniał swojemu znajomemu, Normanowi J. Woodland'owi. 27-letni wówczas doktorant i nauczyciel w Drexel, uważany dzisiaj za ojca kodów kreskowych, wspólnie ze swoim kolegą podjęli decyzję o rozpoczęciu prac w zakresie przetwarzania informacji o produktach.
Prace nad tym zagadnieniem zaowocowały rozwiązaniem, które nazwano kodem tarczowym (Bull's Eye code). 20 października 1949 roku obaj złożyli wniosek patentowy: "Urządzenia i metody klasyfikacji", opisując swój wynalazek jako sztukę kategoryzacji przedmiotów przy wykorzystaniu identyfikacji wzorców. Ich wniosek rozpatrzono pozytywnie 7 października 1952 roku, nadając patentowi numer 2612994.

26 czerwca 1974
3 kwietnia 1973 roku liderzy przemysłu spożywczego w USA wybrali jeden standard do identyfikacji produktów, który obecnie znany jest na świecie jako numer GTIN w kodzie kreskowym GS1. Decyzja ta była początkiem powstania globalnego języka biznesu, który do dnia dzisiejszego zapewnia przejrzystość w łańcuchach dostaw w wielu sektorach. Rok później, 26 czerwca 1974 w supermarkecie Marsh w Troy (Ohio, USA) o godzinie 8:01 miało miejsce pierwsze skanowanie kodów kreskowych. Pierwszym zeskanowanym produktem był dziesięciopak owocowych gum do żucia firmy Wrigley, a do jego zeskanowania użyto jeden z pierwszych skanerów, wyprodukowany przez National Cash Register Company. O tym, co się działo przez kolejne lata, jak producenci i przedstawiciele sieci handlowych w USA i Kanadzie, a następnie w Europie dochodzili do porozumienia dotyczącego struktury numerów służących do identyfikacji jednostek handlowych możemy przeczytać w książce napisanej przez byłego przewodniczącego organizacji GS1 John'a Berry, pt. "The Secret life of Barcodes". To opowieść o tym jak GS1 i kody kreskowe stanęły na czele rewolucji handlu detalicznego oraz jak zmieniły świat i postrzeganie w różnych branżach, między innymi farmaceutycznej, spożywczej, drzewnej i metalowej.

Artykuł zawiera 13480 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka