Unikalna identyfikacja pacjenta w szpitalu
- Anna Gawrońska-Błaszczyk
- Kategoria: Wieści z GS1
Jednym z podstawowych problemów, z jakimi borykają się podmioty lecznicze, jest identyfikacja pacjenta. To pozornie błahe zagadnienie jest w gruncie rzeczy kluczowe w kontekście prawidłowego i efektywnego zarządzania przepływem pacjentów przez podmioty lecznicze. Dodatkowo, właściwa identyfikacja pacjenta zwiększa jego bezpieczeństwo, skracając do minimum pobyt pacjenta w szpitalu.
Wyniki badań prowadzonych na świecie, na przykład w USA [Institute of Medicine of the National Academies, 2006], [Healthcare Distribution Management Association, 2004], Wielkiej Brytanii [Department of Health, 2007], Nowej Zelandii [Davis P., 2001] [Merry AF, Peck DJ, 1995] i Australii [GS1, 2009/2010], pokazują wyraźnie, iż błędy medyczne związane z niewłaściwym podaniem leków stanowią główną przyczynę schorzeń o podłożu jatrogenicznym, a ich źródłem jest najczęściej niewłaściwa identyfikacja pacjenta. Scenariuszy występowania błędów medycznych, a w szczególności tych związanych z trudnością w zakresie ustalenia tożsamości pacjenta, może być wiele. W swoim raporcie: "Właściwy pacjent - właściwa opieka" (ang. "Right patient - right care"), National Patient Safety Agency wymienia 3 rodzaje scenariuszy:
-
leczenie pacjenta odbywa się w niewłaściwy sposób na skutek błędnego powiązania wyników badań z pacjentem (na przykład próbka krwi pacjenta X jest mylona z próbką krwi pacjenta Y, w wyniku czego dochodzi do błędnej diagnozy i nieprawidłowego leczenia obu pacjentów),
-
pacjent jest leczony w niewłaściwy sposób w wyniku błędnej komunikacji pomiędzy personelem medycznym lub w wyniku niesprawdzenia zaleceń lekarskich (na przykład podczas zabiegu chirurgicznego dochodzi do usunięcia zdrowego narządu),
-
pacjent otrzymuje niewłaściwe leki na skutek błędnej identyfikacji pacjentów (na przykład pacjent J. Kowalski otrzymuje leki, które powinien otrzymać I. Kowalski).
Dodatkowo badania przeprowadzone w tym roku w Wielkiej Brytanii, a dotyczące wykorzystania czasu pracy pielęgniarki na oddziale, pokazały, jak palący, choć niewidoczny na pozór, jest to problem [Department of Health, 2007]. Każda z pielęgniarek spędza średnio miesiąc w ciągu roku na poszukiwaniu zagubionego sprzętu, materiałów medycznych lub dokumentów. Każdego dnia około 1/4 wszystkich pielęgniarek w szpitalu szuka karty chorobowej pacjenta lub jego danych laboratoryjnych. Większość z nich jest przekonana że zastosowanie popularnej technologii kodów kreskowych z supermarketu istotnie pomogłoby zlikwidować te problemy. Prawie połowa z nich była również przekonana, że bransoletka z kodem pacjenta na jego nadgarstku istotnie pomoże w jego identyfikacji i pozwoli na zmniejszenie liczby pomyłek w stopniu ponad 50%.
Artykuł zawiera 6810 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 3/2013