Interesariusze w procesie modelowania logistyki miejskiej
- Jarosław Witkowski, Maja Kiba-Janiak
- Kategoria: Logistyka
Zgodnie z trendami ekonomicznymi na świecie, regiony metropolitarne stanowią najbardziej dynamicznie rozwijające się obszary światowej gospodarki. Szacuje się, że na całym świecie mieszkańcy miast stanowią obecnie około 50% populacji, a prognozy wskazują na wzrost tego wskaźnika do 60% w 2030 roku. W wyniku tych migracji w miastach znacznie wzrósł wskaźnik indywidualnej motoryzacji.
Coraz więcej miast boryka się z kongestią spowalniającą ruch w mieście, a co za tym idzie, obniżającą jakość życia mieszkańców. Istnieje zatem konieczność podjęcia działań usprawniających ruch osób i ładunków w mieście, wzorując się na dobrych praktykach oraz wykorzystując nowoczesne rozwiązania technologiczne i organizacyjno - funkcjonalne. Istotną rolę w systemie logistycznym miasta odgrywają interesariusze, którzy zazwyczaj mają odmienne oczekiwania. Dlatego też celem artykułu jest przedstawienie roli interesariuszy w procesie modelowania logistyki miejskiej dla podniesienia jakości życia mieszkańców.
Definicje logistyki miejskiej i systemu logistycznego miasta
Uzasadniony sceptycyzm decydentów wobec koncepcji logistyki miejskiej wiąże się z brakiem ugruntowanych postaw teoretycznych, czego najbardziej przekonywującym dowodem jest brak konsensusu co do interpretacji kluczowych pojęć. W najszerszym znaczeniu logistyka miejska jest interpretowana jako wszelkie decyzje i działania służące poprawie sprawności efektywności wszelkiego rodzaju strumieni przepływów osób, ładunków oraz towarzyszących informacji, a także mediów na obszarach miejskich w tak zwanym cyklu zamkniętym. Oznacza to, że koncepcja logistyki wychodzi poza zagadnienia integracji transportu miejskiego i pokrywa się w dużym stopniu z problematyką gospodarki komunalnej, w tym gospodarki wodno - ściekowej, dostarczania energii elektrycznej i cieplnej oraz gospodarki odpadami. Z drugiej strony, wśród poszczególnych grup naukowców, w tym członków światowego Instytutu Logistyki Miejskiej z siedzibą w Kioto, można zaobserwować tendencje separatystyczne, które przejawiają się w zawężaniu koncepcji logistyki miejskiej przez koncentrowanie uwagi na oddzielnym modelowaniu przepływów osób bądź ładunków w miastach. Należy jednoznacznie stwierdzić, że takie zawężenie jest sprzeczne z integracyjnym charakterem zarządzania logistycznego i sprowadza ideę logistyki miejskiej do modnego hasła, w ramach którego prowadzone są tradycyjne badania i wdrożenia z zakresu transportu miejskiego.
W poszukiwaniu właściwej interpretacji pojęć logistyki miejskiej należy sięgnąć do dobrze ugruntowanych i przez kilkadziesiąt już lat ogólnie akceptowanych definicji logistyki biznesu. Zgodnie z definicją opracowaną przez członków stowarzyszenia Council of Logistics Management, według której "logistyka to proces planowania, wdrażania i monitorowania sprawnego oraz efektywnego przepływu i składowania towarów, usług i związanych nimi informacji z miejsc pochodzenia do miejsc konsumpcji w celu spełnienia oczekiwań klientów", logistyka miejska może być definiowana jako planowanie, wdrażanie i monitorowanie ekonomicznej efektywności i sprawności przepływu ludzi, ładunków oraz związanych z nimi informacji na obszarach zurbanizowanych w celu poprawy jakości życia ich mieszkańców.
Analogicznie poprzez nawiązanie do ogólnej teorii systemów, według której każdy system to celowo zorganizowany zbiór elementów oraz związków między nimi, można zdefiniować pojęcie systemu logistycznego. Mając to na uwadze, system logistyki miejskiej powinien być interpretowany jako celowo zorganizowany zbiór elementów, takich jak: jego interesariusze, infrastruktura, normy regulacyjne i system taryfowy oraz związki między nimi, które zaangażowane są w przepływy osób, ładunków towarzyszących im informacji na obszarach zurbanizowanych.
Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 3/2012.