Mechanizmy stymulowania rozwoju klastrów w polsce na tle doświadczeń zagranicznych
- Jan KAŹMIERSKI
- Kategoria: E-gospodarka
Klastry postrzegane są jako „motory” rozwoju i konkurencyjności każdej gospodarki. Dlatego też stymulowanie ich rozwoju stało się istotnym elementem polityki w krajach Unii Europejskiej. Również w Polsce, od kilku lat, klastry stały się obiektem szczególnego zainteresowania władz publicznych różnego szczebla. Jednakże, mimo nadania temu problemowi wysokiej rangi, polska polityka w zakresie wspierania klastrów - jest mało efektywna i nieprzemyślana. Problemem szczególnie istotnym jest dobór odpowiednich instrumentów wspierania rozwoju klastrów. Muszą one odpowiadać realiom, w jakich funkcjonuje gospodarka i region.
Sygnalizowane problemy są przedmiotem tego opracowania, które powstało na bazie dogłębnych studiów tematycznych oraz empirycznych badań własnych autora.
1. WPROWADZENIE
Klastry, rozumiane jako geograficzne koncentracje przedsiębiorstw o określonym profilu działalności gospodarczej, są konsekwencją naturalnej skłonności do koncentracji w określonej lokalizacji przedsiębiorstw o podobnym profilu działalności.
Klastry są zjawiskiem globalnym, tzn. nie ograniczają się wyłącznie do grupy krajów wysokorozwiniętych. Funkcjonowanie struktur klastrowych zostało zaobserwowane w wielu krajach świata. Mają często charakter ponadsektorowy, co oznacza, że w ich skład wchodzą zarówno przedsiębiorstwa kluczowych branż wytwórczych i powiązanych przemysłów, jak i cały szereg wyspecjalizowanych instytucji świadczących usługi dla podmiotów klastra typu: instytucje badawczo-rozwojowe, fundusze kapitałowe, firmy szkoleniowe, firmy marketingowe, analityczne etc.
Powszechnie klastry są postrzegane jako motory rozwoju i konkurencyjności.
Dlatego też stymulowanie rozwoju klastrów stało się istotnym elementem polityki rozwojowej w szeregu krajach; także w Unii Europejskiej. Ponadto w krajach takich jak
Francja, Niemcy, czy Szwecja koncepcja klastrów została wykorzystana jako mechanizm alokacji i koncentracji środków. Fenomen klastrów znalazł również silny odzew wśród polityków gospodarczych prowadząc do sformułowania różnych koncepcji polityki publicznej służącej stymulowaniu rozwoju klastrów, czy też stymulowaniu rozwoju gospodarczego poprzez klastry (tzw. cluster based policy). (...)
1. WPROWADZENIE
Klastry, rozumiane jako geograficzne koncentracje przedsiębiorstw o określonym profilu działalności gospodarczej, są konsekwencją naturalnej skłonności do koncentracji w określonej lokalizacji przedsiębiorstw o podobnym profilu działalności.
Klastry są zjawiskiem globalnym, tzn. nie ograniczają się wyłącznie do grupy krajów wysokorozwiniętych. Funkcjonowanie struktur klastrowych zostało zaobserwowane w wielu krajach świata. Mają często charakter ponadsektorowy, co oznacza, że w ich skład wchodzą zarówno przedsiębiorstwa kluczowych branż wytwórczych i powiązanych przemysłów, jak i cały szereg wyspecjalizowanych instytucji świadczących usługi dla podmiotów klastra typu: instytucje badawczo-rozwojowe, fundusze kapitałowe, firmy szkoleniowe, firmy marketingowe, analityczne etc.
Powszechnie klastry są postrzegane jako motory rozwoju i konkurencyjności.
Dlatego też stymulowanie rozwoju klastrów stało się istotnym elementem polityki rozwojowej w szeregu krajach; także w Unii Europejskiej. Ponadto w krajach takich jak
Francja, Niemcy, czy Szwecja koncepcja klastrów została wykorzystana jako mechanizm alokacji i koncentracji środków. Fenomen klastrów znalazł również silny odzew wśród polityków gospodarczych prowadząc do sformułowania różnych koncepcji polityki publicznej służącej stymulowaniu rozwoju klastrów, czy też stymulowaniu rozwoju gospodarczego poprzez klastry (tzw. cluster based policy). (...)
Artykuł zawiera 35455 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 2/2012
Zaloguj się by skomentować