Wykrywanie korozji w strukturze statecznika pionowego samolotu mig-29
- Piotr Synaszko, Krzysztof Dragan, Dariusz Bochenek, Michał Sałaciński
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
Streszczenie: Artykuł przedstawia problem wykrywania korozji w nakładkach mocowania statecznika pionowego samolotu MiG-29. W celu zapewnienia dostępu do badanych powierzchni niezbędny był demontaż stateczników pionowych. Autorzy przedstawili część wyników badań, zaprezentowali podejście do badań, oraz wysunęli propozycję usprawnienia badań w przyszłości wykluczając konieczność demontażu stateczników.
1. GENEZA PROBLEMU
W 2008 roku dwa rosyjskie samoloty MiG-29 uległy wypadkom. Badania szczątków dowiodły, że przyczyną była korozja nakładek mocowania stateczników pionowych, która doprowadziła do osłabienia konstrukcji, a w rezultacie do jej zniszczenia. Niezwłocznie po ustaleniu przyczyny zostały wstrzymane loty wszystkich rosyjskich samolotów MiG-29 i poddano je natychmiastowej inspekcji. Po przebadaniu 291 samolotów okazało się że ponad 30 % nadaje się do remontu[1].
2. BADANIA
2.1. Przygotowania do badań
Badania odbywały się pod kątem wykrywania ubytków grubości materiału wywołanych korozją (przewężeń), oraz pęknięć usytuowanych równolegle do powierzchni nakładki (rozwarstwień). Producent samolotów przekazał wytyczne dotyczące sposobu badania.
Dodatkowo wykonano próbkę odniesienia z fragmentu rzeczywistej struktury samolotu.
Próbka stanowi element złożony z duralowej nakładki mocowania statecznika, oraz przynitowanego pokrycia z kompozytu polimerowego ze zbrojeniem w postaci włókna węglowego. Na nakładce wykonano poprzez obróbkę mechaniczną strefy o zmniejszonej
grubości, mające symulować obszary o różnym stopniu korozji. Minimalny spadek grubości wynosił 0.1 [mm] Inspekcja próbki w oparciu o zalecenia producenta samolotu potwierdziła skuteczność narzuconej metody w wykrywaniu ubytków korozyjnych.
ITWL od wielu lat przeprowadza inspekcje kompozytowej części struktury stateczników pionowych samolotów MiG-29 [2]. Prace te prowadzone są w związku z przechodzeniem tych samolotów z eksploatacji wg resursów na eksploatację wg stanu technicznego.
Kompozyt sprawdzany podczas tych badań połączony jest z nakładką, jednak metody stosowane dotychczas nie pozwalały na ocenę stanu nakładki. Wykonano również badania rentgenograficzne uzyskując bardzo dokładne obrazy uszkodzeń, jednak ze względu na geometrię obiektu badanego aplikacja na rzeczywistym obiekcie byłaby niezwykle trudna do zrealizowania. (...)
W 2008 roku dwa rosyjskie samoloty MiG-29 uległy wypadkom. Badania szczątków dowiodły, że przyczyną była korozja nakładek mocowania stateczników pionowych, która doprowadziła do osłabienia konstrukcji, a w rezultacie do jej zniszczenia. Niezwłocznie po ustaleniu przyczyny zostały wstrzymane loty wszystkich rosyjskich samolotów MiG-29 i poddano je natychmiastowej inspekcji. Po przebadaniu 291 samolotów okazało się że ponad 30 % nadaje się do remontu[1].
2. BADANIA
2.1. Przygotowania do badań
Badania odbywały się pod kątem wykrywania ubytków grubości materiału wywołanych korozją (przewężeń), oraz pęknięć usytuowanych równolegle do powierzchni nakładki (rozwarstwień). Producent samolotów przekazał wytyczne dotyczące sposobu badania.
Dodatkowo wykonano próbkę odniesienia z fragmentu rzeczywistej struktury samolotu.
Próbka stanowi element złożony z duralowej nakładki mocowania statecznika, oraz przynitowanego pokrycia z kompozytu polimerowego ze zbrojeniem w postaci włókna węglowego. Na nakładce wykonano poprzez obróbkę mechaniczną strefy o zmniejszonej
grubości, mające symulować obszary o różnym stopniu korozji. Minimalny spadek grubości wynosił 0.1 [mm] Inspekcja próbki w oparciu o zalecenia producenta samolotu potwierdziła skuteczność narzuconej metody w wykrywaniu ubytków korozyjnych.
ITWL od wielu lat przeprowadza inspekcje kompozytowej części struktury stateczników pionowych samolotów MiG-29 [2]. Prace te prowadzone są w związku z przechodzeniem tych samolotów z eksploatacji wg resursów na eksploatację wg stanu technicznego.
Kompozyt sprawdzany podczas tych badań połączony jest z nakładką, jednak metody stosowane dotychczas nie pozwalały na ocenę stanu nakładki. Wykonano również badania rentgenograficzne uzyskując bardzo dokładne obrazy uszkodzeń, jednak ze względu na geometrię obiektu badanego aplikacja na rzeczywistym obiekcie byłaby niezwykle trudna do zrealizowania. (...)
Artykuł zawiera 8427 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka
Zaloguj się by skomentować