Uwarunkowania transportu kontenerów na odrze

Transport śródlądowy jest obok transportu drogowego i kolejowego jednym z systemów transportowych który odgrywa istotną rolę w realizacji zadań transportowych kraju, regionu. Z uwagi na swoje znane powszechnie zalety, transport śródlądowy jest powszechnie preferowany w strategiach rozwoju transportu. Dotyczy to szczególnie państw UE. Przykładem tego jest Biała Księga, a także późniejsze dokumenty UE (NAIADES - Navigation And Inland Waterway Action and Development in Europe).

Historycznie transport śródlądowy uważany był za system szczególnie korzystny w transporcie ładunków masowych. W strukturze transportu na Renie w dalszym ciągu dominują ładunki masowe. Ponad 50% ładunków to kruszywa i materiały budowlane, węgiel oraz ropa naftowa i produkty przerobu ropy. Rozwój nowych energooszczędnych gałęzi przemysłu, ograniczył zapotrzebowanie na transport ładunków masowych. Można założyć, że udział tych ładunków ustabilizował się i nie będzie wykazywał tendencji wzrostowej. Od wielu lat w całości pracy przewozowej wzrasta udział transportu towarów przetworzonych. Ten rodzaj ładunków charakteryzuje się tym, że korzystnie jest go transportować w zintegrowanych jednostkach ładunkowych.

Najbardziej rozpowszechnioną na świecie taką jednostką jest kontener. Transport kontenerowy to podstawa transportu intermodalnego. Jest to wynikiem dominacji transportu morskiego w całości transportu kontenerowego. Obecnie na wielu istotnych szlakach transportu morskiego, przewóz drobnicy odbywa się prawie w całości w kontenerach. Europejskie porty między Le Havre, a Hamburgiem przeładowały w roku 2008 509 mln ton ładunków drobnicowych, z tego 410 mln ton w kontenerach. Stanowi to 81% całkowitej masy ładunków drobnicowych. W roku 2007 udział ten wynosił 79%. W portach ARA udział ten zawiera się w granicach 81 do 85%. (...)