Wybrane aspekty opracowania, weryfikacji i wdrażania śródlądowych map elektronicznych dla obszaru RIS w Polsce
- Andrzej STATECZNY, Jacek ŁUBCZONEK
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
Mapy elektroniczne dla żeglugi śródlądowej są obecnie coraz częściej wykorzystywane na wodach europejskich. Standardy, związane z produkcją map na wody europejskie zostały ustalone i wdrożone w 2001 roku, natomiast od roku 2003 rozwijane są już standardy międzynarodowe przez amerykańsko-europejską grupę harmonizującą IENC. Obecnie w Europie komórkami map elektronicznych pokryta jest większość wodnych szlaków śródlądowych. Podobnie sytuacja wygląda w innych państwach na świecie.
W Rosji komórki map elektronicznych pokrywają ponad 2600 km wód śródlądowych a w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej ponad 6200 km [5]. Śródlądowa nawigacyjna mapa elektroniczna oznacza bazę danych, standaryzowaną co do zawartości, struktury i formatu [10]. Mapa ta jest przeznaczona do użytkowania w śródlądowych systemach obrazowania elektronicznych map i informacji nawigacyjnych.
Mapy elektroniczne są wydawane przez właściwy urząd lub kompetentną w tym zakresie agencję rządową, przy czym zawsze muszą spełniać wymagania standardów opracowanych przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) oraz grupę harmonizującą IENC. Śródlądowa mapa elektroniczna powinna zawierać informacje niezbędne do prowadzenia bezpiecznej nawigacji na akwenach śródlądowych (w sensie administracyjnym). Dodatkowo może zawierać inne informacje, analogiczne do tych znajdujących się na mapie papierowej, które mogą być przyjęte za ważne dla potrzeb prowadzenia bezpiecznej nawigacji oraz planowania podróży.
Produkcja map powinna być zgodna z odpowiednią specyfikacją produktu oraz powiązanymi z nią katalogiem [6] oraz podręcznikiem kodowania obiektów [5] przygotowanych dla śródlądowych map elektronicznych. (...)
Mapy elektroniczne są wydawane przez właściwy urząd lub kompetentną w tym zakresie agencję rządową, przy czym zawsze muszą spełniać wymagania standardów opracowanych przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) oraz grupę harmonizującą IENC. Śródlądowa mapa elektroniczna powinna zawierać informacje niezbędne do prowadzenia bezpiecznej nawigacji na akwenach śródlądowych (w sensie administracyjnym). Dodatkowo może zawierać inne informacje, analogiczne do tych znajdujących się na mapie papierowej, które mogą być przyjęte za ważne dla potrzeb prowadzenia bezpiecznej nawigacji oraz planowania podróży.
Produkcja map powinna być zgodna z odpowiednią specyfikacją produktu oraz powiązanymi z nią katalogiem [6] oraz podręcznikiem kodowania obiektów [5] przygotowanych dla śródlądowych map elektronicznych. (...)
Artykuł zawiera 22622 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 6/2011
Zaloguj się by skomentować