Bezpieczeństwo żeglugi morskiej - ocena skuteczności działań antypirackich podejmowanych przez społeczność międzynarodową

Przeprowadzona analiza aktów pirackich dokonanych w ostatnich latach wskazuje, że zagrożenie tą pozaprawna formą działalności na morzu na niektórych akwenach uległo zmniejszeniu, podczas gdy na innych wzrosło. W artykule przedstawione zostały wnioski z oceny skuteczności działań antypirackich realizowanych przez siły międzynarodowe prowadzonych na różnych akwenach oraz determinanty sukcesu w zwalczaniu współczesnego piractwa i terroryzmu morskiego.
W ostatnich kilkunastu miesiącach doniesienia o aktach piractwa i zbrojnych napadach na statki (szczególnie na Zatoce Adeńskiej oraz wodach wokół Somalii) stały się częstym tematem dla światowych mediów. W ich efekcie wiele osób dopiero niedawno uświadomiło sobie, że ta forma zagrożenia dla światowej żeglugi to nie tylko doskonały temat dla filmów kategorii płaszcza i szpady, lecz realny problem dla współczesnej żeglugi morskiej, która stanowi swoisty krwioobieg współczesnej gospodarki światowej. Jednak od pewnego czasu doniesienia o nowych aktach piractwa i terroryzmu morskiego, ze względu na ich liczbę i częstotliwość występowania, przestały być już tak atrakcyjnym tematem dla światowych mediów.
Z analizy historycznej i oceny współczesnych danych statystycznych odnoszących się do aktywności pirackiej i zbrojnych napadów na statki można wyciągnąć wniosek, że działania podejmowane przez społeczność międzynarodową cechuje się małą lub nawet bardzo małą skutecznością. (...)