Modelowanie sterowania pojazdami transportu indukcyjnego
- Józef OKULEWICZ
- Kategoria: Transport i spedycja
W przypadku transportu indukcyjnego rozwój techniczny umożliwia coraz łatwiejsze modyfikowanie rozmieszczenia tras wózków w celu dopasowywanie ich do aktualnych potrzeb transportowych. Poważniejsza trudność jest związana z koniecznością dopasowania sterowania do zmienionej trasy i natężenia ruchu. W pracy przedstawiono możliwość tworzenia języka programowania na potrzeby sterowania konkretnym urządzeniem. W szczególności dla potrzeb sterowania układem transportu indukcyjnego zmodyfikowano język programowania utworzony dla potrzeb sterowania układami transportu przenośnikowego. Język programowania zastosowano w symulatorze układów transportu przenośnikowego. Program sterujący w modelu może być bezpośrednio wykorzystany w realnym układzie transportowym. Takie podejście umożliwia użytkownikowi dopasowanie we własnym zakresie programu sterowania układem transportowym do aktualnych potrzeb.
1. WSTĘP
Na obszarze po którym planuje się przemieszczanie ładunków przy użyciu wózków indukcyjnych rozmieszcza się tzw. pętle indukcyjne, wzdłuż których poruszają się wózki
[3,5]. Poszczególne trasy różnią się częstotliwością, która jest rozpoznawana przez układ napędowy wózka. Po uruchomieniu wózka na zadaną częstotliwość pracy linii i włączenia zasilania linii, wózek przemieszcza się wzdłuż przewodu tworzącego pętlę indukcyjną. Na trasie są przygotowane miejsca, w jakich wózek może się zatrzymywać. W takich miejscach ładunki są nakładane na wózek lub są z niego zdejmowane. Ruch wózka może być inicjowany przez operatora lub odbywać się w odpowiednim rytmie czasowym umożliwiającym za i rozładunek. Bardzo atrakcyjne wydają się wózki sterowane automatycznie [4].
Projektowanie układu transportowego polega nie tylko na określeniu tras, po których poruszają się wózki. Trzeba także wyznaczyć liczbę wózków umożliwiających zrealizowanie napływających zadań transportowych. Każde zadanie określa miejsce pobrania ładunku i miejsce jego odłożenia. Na tej podstawie można dla danego strumienia ładunków określić pracochłonność zadania transportowego. Polega to na określeniu czasu potrzebnego dla przemieszczenia ładunków. Po uwzględnieniu drogi powrotnej, jaką wózki muszą przebyć aby ponownie pobrać ładunek, wyznacza się zapotrzebowanie na pracę przewozową. Trzeba przy tym uwzględnić to, czy wózek może pobrać jedną lub więcej jednostek ładunkowych oraz to, czy są to jednostki na tej samej trasie czy na różnych trasach. (...)
Na obszarze po którym planuje się przemieszczanie ładunków przy użyciu wózków indukcyjnych rozmieszcza się tzw. pętle indukcyjne, wzdłuż których poruszają się wózki
[3,5]. Poszczególne trasy różnią się częstotliwością, która jest rozpoznawana przez układ napędowy wózka. Po uruchomieniu wózka na zadaną częstotliwość pracy linii i włączenia zasilania linii, wózek przemieszcza się wzdłuż przewodu tworzącego pętlę indukcyjną. Na trasie są przygotowane miejsca, w jakich wózek może się zatrzymywać. W takich miejscach ładunki są nakładane na wózek lub są z niego zdejmowane. Ruch wózka może być inicjowany przez operatora lub odbywać się w odpowiednim rytmie czasowym umożliwiającym za i rozładunek. Bardzo atrakcyjne wydają się wózki sterowane automatycznie [4].
Projektowanie układu transportowego polega nie tylko na określeniu tras, po których poruszają się wózki. Trzeba także wyznaczyć liczbę wózków umożliwiających zrealizowanie napływających zadań transportowych. Każde zadanie określa miejsce pobrania ładunku i miejsce jego odłożenia. Na tej podstawie można dla danego strumienia ładunków określić pracochłonność zadania transportowego. Polega to na określeniu czasu potrzebnego dla przemieszczenia ładunków. Po uwzględnieniu drogi powrotnej, jaką wózki muszą przebyć aby ponownie pobrać ładunek, wyznacza się zapotrzebowanie na pracę przewozową. Trzeba przy tym uwzględnić to, czy wózek może pobrać jedną lub więcej jednostek ładunkowych oraz to, czy są to jednostki na tej samej trasie czy na różnych trasach. (...)
Artykuł zawiera 30048 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 2/2011
Zaloguj się by skomentować