Postulaty zwiększenia efektywności systemu transportu intermodalnego w polsce
- Krzysztof LEWANDOWSKI
- Kategoria: Transport i spedycja
W artykule przedstawiono analizę przyczyn malej efektywności stosowania transportu intermodalnego w Polsce. Wykazano, że jest to grupowanie terminali interemodalnych w wybranych rejonach, brak możliwości korzystania z innych jednostek ładunkowych.
Przedstawiono 7 postulatów zwiększenia efektywności.
1. KRYTERIA DOSTĘPNOŚCI TRANSPORTU INTERMODALNEGO W POLSCE
Zasadnym jest zagadnienie stosowania technologii transportu intermodalnego do tzw. przewozów rozproszonych. Są to małe potoki towarowe o jednostkowym nadaniu lub kilkukrotnym nadaniu w ciągu miesiąca rozliczeniowego, na krótkich i średnich dystansach, które wiążą się z wykonaniem dużej pracy manewrowej. Do grup towarów nadawanych w systemie rozproszonym mogą należeć paliwa, chemia oraz węgiel, stanowiące towarowe do
60 proc rynku [1]
Jak podaje Rynek Kolejowy, w cenniku przewozów towarowych na 2010r PKP Cargo podniosło ceny o 30 proc. dla przewozów rozproszonych, mając świadomość, że część z tych zleceń trafi do przewoźników samochodowych [2].
PKP Cargo stanęło na stanowisku, że żądania utrzymania niskich stawek na przewozy pojedynczych kontenerów w ruchu rozproszonym wynikają z niezrozumienia istoty transportu intermodalnego, gdyż transport ten osiąga efektywność wyłącznie przy dużej koncentracji przewozów. W Europie Zachodniej transport kontenerów w ruchu rozproszonym jest w zaniku, rozwija się rynek operatorski z tzw. "shuttle trains", gdzie operator przejmuje ryzyko wypełnienia całego składu.
W Polsce - ze względu na mały wolumen kontenerów oraz krótkie odległości, które nie pozwalają na uruchomienie sieci pociągów operatorskich, nadal będziemy świadczyć usługi przewozu grup kontenerów [3].
Przykładem są tu pociągi wahadłowe PKP Cargo w systemie SSPK - system ekspresowych pociągów intermodalnych (SSPK - mających status pasażerskiego pociągu ekspresowego). Łączą one każdego dnia największe polskie porty z głównymi ośrodkami gospodarczymi kraju, w przedziale 13-26 godzin [4] (...)
1. KRYTERIA DOSTĘPNOŚCI TRANSPORTU INTERMODALNEGO W POLSCE
Zasadnym jest zagadnienie stosowania technologii transportu intermodalnego do tzw. przewozów rozproszonych. Są to małe potoki towarowe o jednostkowym nadaniu lub kilkukrotnym nadaniu w ciągu miesiąca rozliczeniowego, na krótkich i średnich dystansach, które wiążą się z wykonaniem dużej pracy manewrowej. Do grup towarów nadawanych w systemie rozproszonym mogą należeć paliwa, chemia oraz węgiel, stanowiące towarowe do
60 proc rynku [1]
Jak podaje Rynek Kolejowy, w cenniku przewozów towarowych na 2010r PKP Cargo podniosło ceny o 30 proc. dla przewozów rozproszonych, mając świadomość, że część z tych zleceń trafi do przewoźników samochodowych [2].
PKP Cargo stanęło na stanowisku, że żądania utrzymania niskich stawek na przewozy pojedynczych kontenerów w ruchu rozproszonym wynikają z niezrozumienia istoty transportu intermodalnego, gdyż transport ten osiąga efektywność wyłącznie przy dużej koncentracji przewozów. W Europie Zachodniej transport kontenerów w ruchu rozproszonym jest w zaniku, rozwija się rynek operatorski z tzw. "shuttle trains", gdzie operator przejmuje ryzyko wypełnienia całego składu.
W Polsce - ze względu na mały wolumen kontenerów oraz krótkie odległości, które nie pozwalają na uruchomienie sieci pociągów operatorskich, nadal będziemy świadczyć usługi przewozu grup kontenerów [3].
Przykładem są tu pociągi wahadłowe PKP Cargo w systemie SSPK - system ekspresowych pociągów intermodalnych (SSPK - mających status pasażerskiego pociągu ekspresowego). Łączą one każdego dnia największe polskie porty z głównymi ośrodkami gospodarczymi kraju, w przedziale 13-26 godzin [4] (...)
Artykuł zawiera 24233 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 4/2011
Zaloguj się by skomentować