Wpływ uzupełniania zapasów paliwa na morzu na autonomiczność okrętu
- Andrzej BURSZTYŃSKI
- Kategoria: Logistyka
Paliwo okrętowe jest środkiem materiałowym, który w każdych warunkach działań jednostki pływającej na morzu jest zużywany w ilościach masowych. Tankowanie na morzu realizowane jest przez okręty wsparcia logistycznego takie jak zbiornikowce oraz uniwersalne zaopatrzeniowce. Zdolność do korzystania ze wsparcia okrętów logistycznych jest podstawowym standardem, jaki musi być spełniony przez okręty delegowane do współpracy w ramach Wielonarodowych Sił Morskich NATO. Zdolność do uzupełniania zapasów paliwa jest jednym z podstawowych czynników wydłużających czas pobytu okrętu w rejonie realizacji zadań.
Jedną z podstawowych danych taktyczno-technicznych okrętów, która w istotny sposób charakteryzuje ich wartość bojową jest zdolność do nieprzerwanego przebywania na morzu oraz wykonywania właściwych dla danego typu i klasy okrętów zadań, bez konieczności zawijania do bazy w celu odtworzenia zdolności bojowej. Wielkość ta określona mianem autonomiczności wyrażana jest w dobach. Autonomiczność okrętu uzależniona jest od szeregu czynników, wśród których wymienić należy wielkość zapasów okrętowych takich jak paliwo, woda słodka, oleje zasadnicze do silników głównych i urządzeń pomocniczych oraz żywność. Kolejnym istotnym parametrem w znaczący sposób wpływającym na autonomiczność jest zdolność załogi do długotrwałego przebywania na morzu. (...)
Artykuł zawiera 31068 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka
Zaloguj się by skomentować