Znajomość wiedzy logistycznej wśród kadry zarządzającej przedsiebiorstwa

Sukces przedsiębiorstwa początku XXI wieku zależy od zdolności do tworzenia nowych wzorców dostrzegania, wyszukiwania nowych sposobów działania - przy zaangażowaniu wszystkich pracowników. W tych okolicznościach zrozumiałe staje się powodzenie koncepcji zarządzania wiedzą.

Wiedzę organizacji można zdefiniować jako płynny zbiór doświadczeń, wartości oraz informacji o określonym kontekście, który tworzy szkielet niezbędny do oceny i przyswojenia nowych doświadczeń i informacji. Stanowi złożoną mieszankę nabytych doświadczeń, ugruntowanych prawd, specjalistycznego osądu, reguł zdroworozsądkowych i intuicji.

Jej źródłem jest świadomość uczestników organizacji; dzięki świadomości jest także wykorzystywana. Jest wbudowana między innymi w zwyczaje, procesy, praktyki i normy. Wiedza ukryta zawiera się w wiedzy specjalistycznej i doświadczeniach pojedynczych osób oraz grup osób. Wiedza jawna jest skodyfikowana w organizacyjnych regułach, rutynach i procedurach. Wiedza kulturowa przejawia się w założeniach, przekonaniach, wartościach i normach, wykorzystywanych przez ludzi w czasie przypisywania cenności i znaczenia nowym informacjom.

Pracownicy przedsiębiorstwa stawiając czoła nie znanym wcześniej sytuacjom odwołują się do istniejącej bazy wiedzy. Jeśli istniejąca wiedza nie pozwala rozwiązać pojawiających się problemów konieczne jest stworzenie nowej wiedzy - dzięki uczeniu się. Zebranym danym nadawane jest znaczenie. Powstałe w ten sposób informacje, efektywnie wykorzystane, prowadzą do wiedzy.

Główny cel zarządzania wiedzą stanowi lepsze wykorzystanie wiedzy pracowników dla dobra przedsiębiorstwa. Elementy zarządzania wiedzą pojawiają się już w koncepcji organizacji uczącej się. Badacze zarządzania twierdzą, że przedsiębiorstwa aspirujące do miana organizacji zarządzających wiedzą kładą zbyt duży nacisk na zarządzanie informacją i informatyczne technologie. Niekiedy wręcz utożsamia się dziedzinę zarządzania wiedzą z zarządzaniem informacją. Jednak z drugiej strony argumentuje się, że dziedzina organizacyjnego uczenia się zaniedbuje ustrukturyzowaną wiedzę i wykorzystywanie technologii służących jej opanowaniu i wzmacnianiu. Koncepcja zarządzania wiedzą przezwycięża te ograniczenia.

Konkurencyjne otoczenie skłania do zwiększania tempa procesów innowacji. Powiązanie odrębnych obszarów poszukiwań i zastosowań innowacyjnych jest warunkiem sukcesu przedsiębiorstwa.