Elektroniczna pieczątka

Technologia podpisu cyfrowego na dobre zadomowiła się w systemach informatycznych. Stosowana jest w kluczowych komponentach systemów, jej brak uniemożliwiłby w istocie działanie bezpiecznych protokołów komunikacyjnych. To z kolei unieruchomiłoby szereg kluczowych obszarów obrotu danymi - w tym części informatycznych systemów bankowych. Podczas gdy podpis cyfrowy zaszyty w protokołach jest powszechnie używany, stosowanie go na najwyższych poziomach protokołów komunikacyjnych w sposób widoczny dla użytkownika nie jest rozpowszechniony i napotyka na szereg fundamentalnych trudności. Wynikają one nie z braku możliwości technologicznych, lecz z niezrozumienia ich natury, z błędnych założeń ekonomicznych, wreszcie z braku sprzyjającego otoczenia prawnego. Na etapie fali inicjatyw ustawodawczych, w tym również w Polsce, skoncentrowano się na regulowaniu obszaru związanego z polem działania osób fizycznych. Zastosowania w zakresie działania podmiotów gospodarczych, podmiotów publicznych miały być załatwione przy pomocy czynności dokonywanych przez osoby fizyczne. Doświadczenia ostatnich lat wskazują, że podejście to okazało się błędem - nie nastąpiło upowszechnienie stosowania podpisu elektronicznego inicjowane przez osoby prywatne.