Pomiary strat czasowych w sieciach handlowych

Badania te wykonano w supermarketach dwóch sieci. W czasie ich trwania zapisywano w tabelach wyników następujące dane:

- czas trwania każdej transakcji, czyli czas sprzedaży wszystkich artykułów dla jednego klienta,

- całkowity czas trwania ręcznego, tzn. za pomocą klawiatury, wprowadzania numerów GTIN produktów podczas każdej transakcji,

- liczbę produktów ogółem w każdej transakcji,

- liczbę produktów w każdej transakcji, których numer GTIN wprowadzano ręcznie.

Uzyskane wyniki pomiarów były w ILiM umieszczane w arkuszu kalkulacyjnym EXCEL, w którym wykonywane były również poniższe obliczenia w odniesieniu do wszystkich transakcji:

- czas trwania wszystkich transakcji,

- czas ręcznego wprowadzania numerów GTIN,

- liczba wszystkich produktów,

- liczba produktów, których numer GTIN wprowadzono ręcznie,

- średni czas sprzedaży jednego produktu, którego numer GTIN wprowadzano automatycznie, tzn. za pomocą czytnika kodów kreskowych,

- średni czas sprzedaży jednego produktu, którego numer GTIN wprowadzono ręcznie.

W tab. 1 przedstawiono przykłady wyników takich pomiarów i dokonanych na ich podstawie obliczeń. W przypadku podobnych badań, przeprowadzonych w 2003 r., w czasie pomiarów uwzględniano ręczne wprowadzanie numeru GTIN produktu, którego kodu nie mógł odczytać czytnik oraz ręczne wprowadzanie numeru produktu, który nie posiadał kodu, np. pieczywo, owoce, warzywa. Wyniki tych pomiarów zostały przedstawione w czasopiśmie "Logistyka" nr 4/2004. Jednak w przypadku badań przeprowadzonych w 2005 r. dokonywano pomiarów strat czasowych, spowodowanych tylko niepoprawną jakością kodów kreskowych. Chciano w ten sposób porównać uzyskane wyniki z wartością 2% nie odczytywanych kodów, jaką podały GS1 Australia i GS1 Nowa Zelandia.

Zestawienie wyników pomiarów oraz obliczeń dla poszczególnych supermarketów przedstawiono w tab. 2 oraz w postaci graficznej na rys. 1 i 2.

Z wykonanych pomiarów wynika, że w czasie przeprowadzanych badań w sklepie należącym do sieci handlowej A (branża ogólnobudowlana) nie było odczytywanych 3,5% kodów, a w sklepie należącym do sieci handlowej B (branża spożywczo - przemysłowa) - 2,2%. Natomiast ręczne wprowadzenie numerów GTIN tych produktów zajmuje kasjerkom odpowiednio 7,47% całego czasu ich pracy dla sieci handlowej A i 6,02% dla sieci handlowej B. Z kolei wyniki przeprowadzonych obliczeń wskazują, że straty czasowe spowodowane koniecznością ręcznego wprowadzenia numeru produktu, którego kodu kreskowego nie można było odczytać za pomocą czytnika kodów kreskowych, wynoszą odpowiednio 4,1% dla sieci handlowej A i 3,9% dla sieci handlowej B (w celu obliczenia strat czasowych od czasu ręcznego wprowadzania numerów GTIN produktów należy odjąć czas, jaki byłby potrzebny do automatycznego wprowadzenia tych numerów).

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" nr 3/2006.