Ryzyko zakłóceń: niezawodność/podatność na zakłócenia versus koszty/zyski w łańcuchach dostaw

Są dwa rodzaje ryzyka, dotyczące łańcuchów dostaw: (1) ryzyko wynikające z problemów związanych z koordynacją popytu i podaży (tzw. ryzyko operacyjne) i (2) ryzyko związane z zakłóceniami występującymi w przebiegu podstawowej działalności (ang. disruptive risk). W artykule "Wybrane aspekty zarządzania ryzykiem w łańcuchach dostaw" [8] zajęłam się analizą ryzyka operacyjnego. Obecnie postaram się przedstawić niektóre problemy związane z zarządzaniem ryzykiem zakłóceń w łańcuchach dostaw w kontekście: 1. opracowanego przez londyński Institute of Risk Management standardu zarządzania ryzykiem, według którego: "ryzyko można zdefiniować jako iloczyn prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia oraz jego skutków1 (Zalecenie ISO/IEC nr 73). Przedmiotem zarządzania ryzykiem jest jego

identyfikacja, czyli określenie stopnia niepewności, na jaką narażona jest organizacja oraz charakterystyka podejmowanych w związku z nim działań. Celem zarządzania ryzykiem jest zapewnienie maksymalnych i trwałych korzyści we wszelkich obszarach działalności organizacji" [9], 2. zagadnienia związku pomiędzy niezawodnością a ryzykiem2, kiedy: ryzyko przedstawione być może jako iloczyn podatności na zakłócenia zewnętrzne i prawdopodobieństwa wystąpienia tych zakłóceń [2]. Podatność na zakłócenia i ryzyko pozostają względem siebie w relacji zdefiniowanej na rys. 1. Kwestię zależności pomiędzy niezawodnością, a podatnością na zakłócenia (a tym samym ryzykiem) postaram się teraz wyjaśnić.

Artykuł pochodzi z czasopisma "Logistyka" 5/2006.