wg kryterium minimalizacji czasu przeładunku oraz maksymalizacji zasięgu pływania, jest żegluga rzeczno-morska. Jej specyficzne cechy, takie jak wysoki poziom bezpieczeństwa, duży zasięg, niska energochłonność czy duża nośność i ładowność statków czynią z niej kluczowy rodzaj transportu europejskiego. Sukces żeglugi rzeczno-morskiej jest jednak uwarunkowany drożnością szlaków wodnych, stanem infrastruktury portów rzecznych oraz zapotrzebowaniem na rynku usług przewozowych.

W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących analizy dokładności wyznaczania współrzędnych z wykorzystaniem systemu EGNOS oraz wielofunkcyjnego systemu precyzyjnego pozycjonowania satelitarnego ASG-

Artykuł dotyczy zastosowania analizy kosztu cyklu trwałości (LCC) w ocenie efektywności środków transportu szynowego. W artykule dokonano zwięzłego opisu genezy i koncepcji analizy LCC. Na podstawie zaleceń międzynarodowych norm przedstawiono metodę kalkulacji LCC dla pojazdów szynowych. Metoda ta może być stosowana do porównywania kosztów całkowitych przy zakupie nowych pojazdów jak również do porównywania kosztów różnych wariantów ich modernizacji.

Wymagania IMO i UKHO dotyczące posiadania map najdokładniejszych dla rodzaju zamierzonej podróży są jednoznaczne tylko w przypadku rejonów dobrze poznanych, zbadanych i udokumentowanych przez najbardziej wiarygodnych producentów map oficjalnych. Problem pojawia się, gdy rejon pływania nie jest pokryty mapami odpowiednimi do rodzaju żeglugi. Autor pracy proponuje kryteria oceny zabepieczenia nawigacyjnego podróży statku. Niedostatek map może być zastąpiony środkami techniczno-organizacyjnymi, odpowiednią znajomością warunków miejscowych (usługi pilotowe lub doświadczenie osobiste kapitana statku) i odpowiednio prowadzoną nawigacją powierzchniową.

W ramach podjętych prac przeprowadzono szereg symulacyjnych analiz własności dynamicznych modelu wielobryłowego pięcioczłonowego tramwaju. Jako cel przyjęto redukcję wartości wskaźnika zdefiniowanego do oceny komfortu podróżowania. Sparametryzowany model umożliwił zmianę wybranych charakterystyk układu zawieszenia traktowanych jako zmienne decyzyjne zadania poprawy własności modelu. Wartości przyspieszeń drgań zarejestrowane podczas przejazdów z zadanymi prędkościami posłużyły do wyznaczenia wartości współczynnika komfortu. W pracy przedstawiono wyniki analizy wrażliwości wskaźnika komfortu oraz wyznaczone konfiguracje parametrów układu zawieszenia, dla których zaobserwowano redukcję przyspieszeń drgań.