Zaloguj się

WIEDZA

Klasyfikacje środków redukcji ryzyka zagrożeń w warstwowych modelach systemów bezpieczeństwa w transporcie

Streszczenie: Artykuł jest wprowadzeniem do analizy funkcjonowania systemów bezpieczeństwa obiektów w systemach transportowych z wykorzystaniem ich warstwowych modeli. Podano definicję systemu bezpieczeństwa. Dokonano przeglądu definicji dotyczących środków redukcji ryzyka zagrożeń jako elementów tych systemów. Przedstawiono klasyfikacje środków redukcji ryzyka zagrożeń. Przedstawiono koncepcję identyfikacji warstw modeli systemów bezpieczeństwa w oparciu o opracowane klasyfikacje.

Spośród istniejących form żeglugi śródlądowej, najefektywniejszym rozwiązaniem

wg kryterium minimalizacji czasu przeładunku oraz maksymalizacji zasięgu pływania, jest żegluga rzeczno-morska. Jej specyficzne cechy, takie jak wysoki poziom bezpieczeństwa, duży zasięg, niska energochłonność czy duża nośność i ładowność statków czynią z niej kluczowy rodzaj transportu europejskiego. Sukces żeglugi rzeczno-morskiej jest jednak uwarunkowany drożnością szlaków wodnych, stanem infrastruktury portów rzecznych oraz zapotrzebowaniem na rynku usług przewozowych.

Problematyka kolizji dzikich zwierząt z pociągami w aspekcie psychologii zwierząt oraz bezpieczeństwa ruchu pociągów

W artykule przedstawiono problem kolizji zwierząt z pociągami w aspekcie środowiskowym i technicznym, pokazując jego przyczyny, skutki oraz sposoby zapobiegania wypadkom. Przeanalizowano przyczyny kolizji zwierząt z pociągami wskazując na to, co skłania zwierzęta do przekraczania linii kolejowej i przebywania na torowisku, przyczyny dlaczego zwierzęta nie uciekają przed pociągiem. Pokazano skutki środowiskowe i ekonomiczne wypadków, zreferowano też metody prewencyjne: pasywne, czyli połączenie grodzenia linii kolejowej z budową przejść dla zwierząt, oraz aktywne, czyli zastosowanie elementów odblaskowych typu “wilcze oczy” i akustycznych urządzeń ochrony zwierząt typu “UOZ-1”.

Zarys metodyki projektowania syntetycznych wskaźników zrównoważonego rozwoju transportu

Transport odgrywa jedną z ważniejszych ról we współczesnym świecie i jest częścią niemal każdej działalności człowieka. Zrównoważony rozwój transportu musi być traktowany jako kolejny, logiczny krok w kierunku kompleksowego rozumienia zrównoważonego rozwoju. Syntetyczne wskaźniki stają się powszechnie akceptowalnym narzędziem stosowanym w porównywaniu wydajności, analizy przyjętych polityk oraz w komunikacji społecznej. W referacie przedstawiono założenia metodologii konstruowania syntetycznych wskaźników zrównoważonego rozwoju transportu.

Analiza kosztu cyklu trwałości (lcc) w ocenie efektywności środków transportu szynowego

Artykuł dotyczy zastosowania analizy kosztu cyklu trwałości (LCC) w ocenie efektywności środków transportu szynowego. W artykule dokonano zwięzłego opisu genezy i koncepcji analizy LCC. Na podstawie zaleceń międzynarodowych norm przedstawiono metodę kalkulacji LCC dla pojazdów szynowych. Metoda ta może być stosowana do porównywania kosztów całkowitych przy zakupie nowych pojazdów jak również do porównywania kosztów różnych wariantów ich modernizacji.

Asertywność jako skuteczna umiejętność zwiększająca bezpieczeństwo młodego kierowcy

Artykuł podejmuje problematykę asertywności i jej trenowania przez młodych (choć tylko) kierowców. Asertywność jest kluczową umiejętnością, kiedy trzeba się oprzeć naciskom innych osób dotyczącym np. prowadzenia samochodu po alkoholu, czy narkotykach, gwałtownego przyspieszania aby wyprzedzić innych, pożyczania samochodu, czy obciążenia go ponad miarę. nadprogramową ilością pasażerów. Bardzo często bowiem młodzi kierowcy nie potrafią zachowywać się asertywnie, albo też uważają, że nie ich zachowania będą poczytane za niewłaściwe. Trenowanie asertywności w tym wypadku może się okazać w konsekwencji tzw. decyzją „życiową” rozumianą dosłownie i w przenośni.

Problemy pokrycia mapami elektronicznymi niezbadanych rejonów morskich

Wymagania IMO i UKHO dotyczące posiadania map najdokładniejszych dla rodzaju zamierzonej podróży są jednoznaczne tylko w przypadku rejonów dobrze poznanych, zbadanych i udokumentowanych przez najbardziej wiarygodnych producentów map oficjalnych. Problem pojawia się, gdy rejon pływania nie jest pokryty mapami odpowiednimi do rodzaju żeglugi. Autor pracy proponuje kryteria oceny zabepieczenia nawigacyjnego podróży statku. Niedostatek map może być zastąpiony środkami techniczno-organizacyjnymi, odpowiednią znajomością warunków miejscowych (usługi pilotowe lub doświadczenie osobiste kapitana statku) i odpowiednio prowadzoną nawigacją powierzchniową.
Subskrybuj to źródło RSS