Streszczenie: W referacie przestawiono metodę oceny efektywności eksploatacyjnej systemów telematyki transportu. W celu uzyskania w miarę ogólnej oceny działania systemów telematyki transportu, jako metodę oceny przyjęto analizę wielostanowego procesu eksploatacji. Następnie opracowano model procesu eksploatacji sytemu telematyki. Problemem o podstawowym znaczeniu w badaniach efektywności jest wyznaczanie cząstkowych miar efektywności. Wykorzystując charakterystyki procesu eksploatacji opracowano model efektywności eksploatacyjnej systemu telematyki i przedstawiono miary jej oceny.

W niniejszym referacie podjęto próbę prezentacji możliwości pozyskiwania zleceń na usługi transportowe w sektorze finansów publicznych poprzez elektroniczne tryby i sposoby zamówień publicznych. Główny nacisk położony został na przybliżenie zasad obowiązujących w postępowaniach o udzielnie zamówienia publicznego.

Proces magazynowy generuje koszty związane m.in. z utrzymaniem zapasu oraz utrzymaniem systemów transportu wewnętrznego. Poprawna identyfikacja tego procesu poprzez wydzielenie i opis poszczególnych zadań i środków ich realizacji, umożliwia zastosowanie programowania matematycznego jako narzędzia jego organizacji. W artykule przedstawiono zadanie optymalizacyjne organizacji procesu magazynowego z funkcją kryterium opisującą równomierność wykorzystania dysponowanych zasobów pracy. Odpowiedni dobór zasobów pracy i ich równomierne obciążanie są warunkiem efektywności pracy obiektów magazynowych.

Opisano wyniki analizy, których celem było wyznaczenie wartości maksymalnych funkcji napięcia uW(t) na silniku indukcyjnym (jedna faza) (reprezentowanym przez rezystancję, indukcyjność, pojemność i źródło napięciowe) z równolegle połączonym silnie nieliniowym obwodem, po wyłączeniu źródła zasilania. Element nieliniowywarystor (opisany modelem z jedną nieliniową rezystancją, pojemnością i indukcyjnością) pełni funkcję ograniczania przepięć pokomutacyjnych. Ze względu na charakter rozwiązania uw(t) złożonego z członów wolno i szybkozmiennych oraz silnej nieliniowości nie udaje się wyznaczyć zadowalających postaci końcowych metodami symulacyjnymi. Przedstawiono analizę metodami matematycznymi a wyniki porównano z przebiegami wyznaczonymi na drodze symulacyjnej. Opisano wpływ nieliniowości oraz pojemności na wartości przepięć pokomutacyjnych.

Ruch układu dynamicznego może być wywołany przez różne czynniki pochodzenia zewnętrznego lub wewnętrznego. Przy modelowaniu matematycznym wybieramy zewnętrzne czynniki wymuszające, których wpływ na układ jest najbardziej znaczący. Takie czynniki zewnętrzne są zazwyczaj nazywane wymuszeniami. Reakcja układu na zadane wymuszenia jest scharakteryzowana matematycznie przez określoną transformację zwaną operatorem układu. Dla szerokiej klasy rzeczywistych układów dynamicznych związek między wymuszeniami a reakcja jest scharakteryzowany przez równania różniczkowe ruchu. Dynamiczne układy mechaniczne reprezentujące obiekty pływające są ściśle związane z procesami stochastycznymi. Zmienne stanu i parametry wejścia w tych modelach mają charakter probabilistyczny. Modele matematyczne takich układów są reprezentowane przez układy stochastycznych równań różniczkowych tworząc układy równań Itoˆ .