Zaloguj się

WIEDZA: pozostałe zagadnienia

Istota współmodalności transportu

Rok 1992 traktuje się jako początek kreowania wspólnotowego rynku wewnętrznego transportu w Unii Europejskiej (wówczas Europejskich Wspólnot Gospodarczych). Niemal 15 lat było potrzebne, aby powstał zliberalizowany rynek wewnętrzny transportu. Kamieniami milowymi były białe księgi z lat 1992 i 2001. Cele polityki transportowej nie uległy zasadniczym zmianom - czyli chodzi o zapewnienie konkurencyjnej, niezawodnej, bezpiecznej i przyjaznej środowisku możliwości przewozów dóbr i osób. Transport winien być zrównoważony, czyli odpowiadający potrzebom (i popytowi) w ruchu ładunków oraz potrzebom mobilności ludności, zarówno wewnątrz Unii, jak i w relacjach zewnętrznych. Unia w pełni podtrzymuje swoją wrażliwość na negatywne oddziaływanie transportu na środowisko naturalne, zwłaszcza w kontekście globalnego ocieplenia.

KOMODA i logistyka w Europie: Komodalność i Zintegrowane Zarządzanie Ruchem Miejskim

Artykuł przedstawia koncepcję komodalności oraz wskazuje na jej powiązanie z sektorem towarowym i pasażerskim. W tekście zwrócono uwagę na znaczenie e-logistyki w dążeniu do zrównoważonej mobilności, wynikającej z podejścia Unii Europejskiej, oraz krytyczną analizę projektu KOMODA, którego głównym celem jest opracowanie mapy drogowej z propozycjami działań, prowadzącymi do zdefiniowania zintegrowanej platformy e-logistycznej w Europie. Część końcową artykułu poświęcono na przedstawienie kroków koniecznych do osiągnięcia zintegrowanego zarządzania ruchem miejskim oraz kluczowej roli idei komodalności.

Bezpieczne łańcuchy dostaw

Poczucie bezpieczeństwa jest jedną z podstawowych wartości dostarczanych klientowi, a kluczem do jej osiągnięcia stal się system śledzenia zarówno drogi przepływu produktu, jak i warunków realizacji tego przepływu w pełnym łańcuchu dostaw. Odpowiedzialność za produkt wymaga, aby w przypadku wystąpienia zagrożenia lub innej nieprawidłowości produkt był możliwie szybko wycofany z rynku oraz od wszystkich partnerów w łańcuchu dostaw.

Identyfikacja metodą RFID

Technologia identyfikacji oznaczana symbolem RFID (od angielskich słów Radio Frequency Identifikation) określana jest w języku polskim jako "identyfikacja przy pomocy fal radiowych" lub "identyfikacja modulacją sygnału radiowego". Technologia ta pojawiła się w aplikacjach związanych ze śledzeniem produktów w latach 80. Te bezprzewodowe systemy pozwalają na zdalny odczyt danych z kart plastikowych, radiowych przywieszek czy tzw. "pastylek", z odległości nawet do kilku metrów. W rezultacie są one komplementarną do technologii kodów kreskowych metodą znakowania i odczytu. Systemy RFID są najefektywniejsze w środowisku przemysłowym oraz innych niesprzyjających warunkach pracy, a także wszędzie tam, gdzie odczyt kodu kreskowego nie jest możliwy ze względu na duże zapylenie, brak bezpośredniego dostępu do oznakowanego obiektu, czy też działanie agresywnych chemikaliów.