Wykorzystanie współczesnych koncepcji i metod zarządzania organizacjami w zarządzaniu kryzysowym
- Anna Kosieradzka, Anna Uklańska
- Kategoria: Logistyka
Zarządzanie ryzykiem operacyjnym i zarządzanie kryzysowe są stosunkowo „młodymi” dziedzinami zarządzania, ale mają swoje korzenie w klasycznej teorii organizacji i zarządzania oraz czerpią z jej dorobku, sięgając do nurtów i koncepcji rozwijanych na przestrzeni lat oraz powiązanych z nimi metod i narzędzi szczegółowych. Celem artykułu jest przeanalizowanie powiązań między nurtami zarządzania a zarządzaniem ryzykiem oraz wskazanie, które współczesne koncepcje, metody i techniki organizatorskie (dobre praktyki) mogą być zastosowane w zarządzaniu kryzysowym, a w szczególności w fazie oceny ryzyka. Analiza ta ma określić bazę dla opracowania krajowej metodyki oceny ryzyka na potrzeby zarządzania kryzysowego.
Zarządzanie organizacjami publicznymi zakłada nadrzędną rolę interesu publicznego w procesie realizacji celów organizacji. Jednym ze szczególnych celów organizacji publicznej jest udział w kierowaniu bezpieczeństwem narodowym. Koncentruje się ono także na tworzeniu systemu społeczno-gospodarczego, który ma dawać gwarancję efektywności i porządku publicznego.W tym obszarze ogromną rolę odgrywa zarządzanie kryzysowe definiowane w Ustawie o zarządzaniu kryzysowym z 26 kwietnia 2007 jako „działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej”. W literaturze najczęściej wyróżnia się następujące fazy zarządzania kryzysowego: planowanie, ocena/analiza, podejmowanie decyzji.
Zarządzanie ryzykiem natomiast polega na tym, że organizacja jest świadoma ryzyka i jego rozmiarów, a bieżąca działalność organizacyjna nie wykracza poza dopuszczalną granicę ryzyka. J. Zawiła-Niedźwiecki podkreśla, że proces zarządzania ryzykiem składa się z organizacji zarządzania ryzykiem, oceny ryzyka, wpływania na ryzyko i monitorowania go. Należy zaznaczyć, że faza oceny ryzyka składa się z identyfikacji zagrożeń, analizy i szacowania ryzyka. Warto zauważyć, że zarządzanie publiczne, w tym zarządzanie kryzysowe, czerpie wzorce z nurtów występujących w rozwoju naukowego zarządzania organizacjami, dostosowując je do specyfiki organizacji publicznych. Podobnie można odnaleźć analogie między zarządzaniem kryzysowym a współczesnymi koncepcjami zarządzania.
W dalszej części artykułu przeanalizowano nurty zarządzania organizacjami publicznymi oraz przedstawiono przegląd współczesnych koncepcji zarządzania wraz z instrumentarium powiązanych metod i technik. Przeanalizowano pod kątem możliwości zastosowania w zarządzaniu kryzysowym koncepcje zarządzania: Lean Management, TOC, Kaizen, TQM, organizacje innowacyjne, zarządzanie zmianą, wiedzą i kompetencjami, organizacje sieciowe, zarządzanie przez projekty i benchmarkingu. Celem tej analizy jest wskazanie, które koncepcje, metody i techniki organizatorskie (dobre praktyki) mogą być zastosowane w poszczególnych fazach zarządzania kryzysowego.
Artykuł zawiera 10600 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka