Miejsce i użyteczność logistyki w zarządzaniu szpitalami
- Sebastian Twaróg
- Kategoria: Logistyka
Reorientacja systemu ochrony zdrowia w kierunku rozwiązań stosowanych z powodzeniem w krajach, gdzie realizowana jest liberalna doktryna ekonomiczna, oznacza konieczność dokonania usprawnienia zasad organizacji systemu ochrony zdrowia jako całości oraz organizacji i funkcjonowania poszczególnych jego podmiotów. Oczekiwania beneficjentów (pacjentów) w zakresie świadczenia usług medycznych o większym niż obecny wolumenie i poziomie jakości z jednej strony, a wymagania stawiane przez dysponentów środków pieniężnych w zakresie racjonalności ekonomicznej podejmowanych decyzji, działań z drugiej strony, powodują konieczność wprowadzenia innego niż dotychczasowy sposobu zarządzania ograniczonymi zasobami. To z kolei wymaga implementacji innych niż dotychczas sposobów zarządzania tymi podmiotami, a to takich, które z powodzeniem stosowane są w sektorze gospodarczym (komercyjnym), biorąc jednak pod uwagę specyfikę sektora ochrony zdrowia, a mianowicie różnorodne przesłanki podejmowania decyzji zarządczych.
Do poprawy funkcjonowania sektora ochrony zdrowia, a w nim znajdujących się poszczególnych pojedynczych podmiotów leczniczych, a przede wszystkim szpitali (będących w polu zainteresowania autora) można zastosować różne subdyscypliny w naukach o zarządzaniu: zarządzanie publiczne, zarządzanie strategiczne, zarządzanie zasobami ludzkimi, marketing, zarządzanie jakością czy logistykę.
W organizacjach publicznych, do których należą szpitale, realizuje się szereg procesów, które istotnie wpływają na jakość świadczonych przez te jednostki usług zdrowotnych. Znaczenie mają nie tylko czynności medyczne i okołomedyczne, ale również z zakresu zarządzania sensu stricto czy zarządzania zasobami ludzkimi. O jakości świadczeń współdecydują:
– procesy materiałowe – wszelkie czynności związane z zaopatrzeniem, składowaniem, gospodarowaniem środkami materiałowymi (leki, środki medyczne, środki czystości, środki i materiały diagnostyczne, materiały eksploatacyjne, części zapasowe, żywność i inne), gospodarowaniem zasobami infrastruktury szpitala, włączając w opisane procesy przepływu tychże środków,
– procesy informacyjne – związane z gromadzeniem, przetwarzaniem i przechowywaniem informacji zarówno związanych bezpośrednio z pacjentem – jego identyfikacją osobową, zakresem ubezpieczenia, uprawnieniami, historią dotychczasowego leczenia i zdiagnozowanych chorób, wywiadami rodzinnymi, ale też związane z informacjami dotyczącymi funkcjonowania szpitala, ułatwiającymi planowanie zabiegów, tworzenie i uzupełnianie zapasów, planowanie obciążenia stacji diagnostycznych, planowanie pracy personelu itp.,
– procesy transportu pacjentów – zarówno w systemie zewnętrznym (przewóz specjalistycznymi środkami transportu w warunkach niezbędnych dla utrzymania stanu zdrowia (nie zwiększania zagrożenia), jak również wewnętrznych (przemieszczanie na terenie szpitala np. na wózkach, specjalnych windach czy na łóżkach).
W/w procesy bez wątpienia związane są z inicjacją, organizacją i kształtowaniem strumieni przepływu materiałów, osób czy informacji, a zatem z logistyką. Logistyka jako subdyscyplina nauk o zarządzaniu ma już długą historię sięgającą tak de facto 50 lat. Znane są zastosowania logistyki w wojskowości, gospodarce rynkowej czy dla społeczeństwa. W/w typy (czyste postacie) logistyki mają wiele różnicujących je cech, do których m.in. należą: priorytet działania, dostęp do informacji, dostęp do procesu czy przesłanka podejmowanych decyzji zarządczych. W szpitalach publicznych w mniejszym stopniu przesłanką podejmowania decyzji jest aspekt kosztowy, a w większym dobro beneficjenta (pacjenta) – mierzone racjami humanitarnymi. Zatem w zarządzaniu szpitalami dominuje element społeczny, kształtując odmiennie od pozostałych gospodarczych czy militarnych) kwestie kosztów realizacji osiągnięcia dostępności produktów czy, częściej w sferze społecznej, usług. Zatem w obszarze usług społecznych zasadne będzie umiejscowienie go w delimitacji zastosowania logistyki blisko logistyki społecznej. Przyjmując, że logistyka społeczna jest kategorią tego samego szczebla teorii, co typy tradycyjnie wymieniane (logistyka gospodarcza i logistyka militarna), określić ją można według P. Kołodziejczyka i J. Szołtyska jako „kształtowanie przepływów materialnych (oraz towarzyszącej im informacjami) o szczególnej roli społecznej w celu uzyskania określonych walorów czasoprzestrzennych (oraz przymiotów uzupełniających), wynikających z potrzeb społeczeństwa i zapewniających jego prawidłowe funkcjonowanie”.
Artykuł zawiera 16688 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka