Funkcje opakowań dla potrzeb systemów ADC

Z czasem firmy i instytucje same lub motywowane przez klientów przechodzą na stosowanie globalnego, a więc międzynarodowego i międzybranżowego systemu GS1, a bardziej świadome - od razu go wdrażają. Stosowanie standardów i rozwiązań w zakresie ADC i EDI według GS1 może przynieść korzyści wszystkim uczestnikom łańcucha dostaw. Żeby jednak osiągnąć spodziewane efekty, należy zrealizować kilka zadań. Jednym z nich jest odpowiednie oznaczenie kodami kreskowymi towarów i ich opakowań, zgodnie z funkcją, jaką każde z nich pełni w łańcuchu dostaw. Na podstawie ćwierćwiecza doświadczeń, w oparciu też o wyniki prowadzonych w tym czasie badań i konsultacji oraz uwzględniając oceny eksperckie, dokonano identyfikacji istotnych problemów, jakie występują na styku dostawcy i odbiorcy podczas wdrażania systemów automatycznej identyfikacji poprzez kody kreskowe. Jednymi z często pojawiających się problemów, których rozwiązanie jest niezbędne dla efektywnego wdrażania systemów ADC, usprawniających logistykę w kraju i za granicą, jest przechodzenie z tak zwanych jednostek produkcyjnych na jednostki handlowe oraz określenie funkcji, jaką dany produkt w poszczególnej formie opakowaniowej pełni w łańcuchu dostaw. Uzasadnienie konieczności przejścia z jednostek produkcyjnych na jednostki handlowe oraz określenie występujących w praktyce biznesowej jednostek handlowych i ich usystematyzowanie na rzecz właściwego ich oznaczenia dla potrzeb ADC, zgodnie z zasadami GS1 i zidentyfikowanymi potrzebami rynkowymi, jest wynikiem wspomnianych prac i przedmiotem niniejszego artykułu.

Podstawowe obiekty kodowane dla potrzeb ADC
Obiekty do oznaczenia kodami kreskowymi to przede wszystkim: jednostki handlowe, w tym zapasy / zasoby, jednostki logistyczne i lokalizacje, gdzie:
- jednostki handlowe to wszystkie produkty jakie jedna firma oferuje drugiej, z których część stanowią środki trwałe, a pozostałe - to na przykład surowce kupowane i wydawane do zużycia w produkcji lub / i produkty jako wyroby gotowe, przeznaczone do sprzedaży, w różnych formach opakowaniowych (opakowania jednostkowe lub zbiorcze, detaliczne lub niedetaliczne / hurtowe (na przykład worek z 20 kg cukru), o jednorodnej lub zróżnicowanej zawartości ale standardowej (na przykład stały zestaw, komplet), o stałej lub zmiennej ilości w opakowaniu (na przykład kurczaki na tackach) lub bez opakowania;
- jednostki logistyczne (zwane też: jednostkami transportowymi, wysyłkowymi lub ładunkowymi), którymi są dowolne kombinacje jednostek handlowych, utworzone dla potrzeb przechowywania lub transportu, w celu identyfikowania i śledzenia tych jednostek w łańcuchu dostaw. Są to zatem jednostki o dowolnym składzie, w tym produkty wielkogabarytowe (na przykład lodówka na palecie), utworzone do transportu i / lub składowania, które wymagają zarządzania w całym łańcuchu dostaw;
- lokalizacje, w tym: formalno prawne (identyfikacja firm i instytucji oraz ich oddziałów) oraz lokalizacje fizyczne, na przykład miejsca składowania w magazynie oraz punkty monitorowania przesyłek.
Oznaczenia kodowe nanosi się albo bezpośrednio (na przykład na opakowania jednostkowe i częściowo na opakowania pośrednie / zbiorcze) oraz na standardowych etykietach GS1, umieszczonych na jednostkach logistycznych.

Artykuł zawiera 11380 znaków.

Źródło: Czasopismo Logistyka