System logistyczny oraz ilościowa ocena funkcjonowania tego pojęcia
- Kuriata Andrzej
- Kategoria: Logistyka
W warunkach współczesnego rozwoju naukowo-technicznego również sama nauka stała się przedmiotem badań naukowych. Badania te skupiają się bądź wokół działań poznawczych, bądź wokół praktyki poznawczej. Pierwsze z nich określają zakres metodologii nauki (badań), drugi zaś naukoznawstwa.
Różnice między strukturą nauki tradycyjnej, a strukturą nauki nowoczesnej, wg M. Mazura, polegają na:
- traktowaniu rzeczywistości w całości zamiast we fragmentach (nastawienie na potrzeby społeczeństwa),
- stosowaniu problematyki interdyscyplinarnej (np. w ramach cybernetyki),
- stosowaniu problematyki multidyscyplinarnej (np. w ramach współdziałania monodyscyplin naukowych),
- rozszerzaniu problematyki abstrakcyjnej (w ramach logiki matematycznej i matematyki).
Za twórcę zarysu ogólnej koncepcji systemowej uważa się wiedeńskiego biologa Ludwiga von Bertalanffy’ego. W roku 1937 na uniwersytecie w Chicago na seminarium filozoficznym profesora Charlesa Morrisa, Ludwig von Bertalanffy po raz pierwszy przedstawił zarys ogólnej koncepcji systemowej. W jego pracach, a zwłaszcza w fundamentalnej "ogólnej teorii systemów", można znaleźć w rozwiniętej, niemalże "ostatecznej" formie wszystkie podstawowe dokumenty programu nurtu systemowego:
- dążenie do integracji nauki i przezwyciężenia barier międzydyscyplinarnych,
- postulat całościowego traktowania badanych obiektów jako systemów otwartych,
- poszukiwanie możliwie najogólniejszego i w największym stopniu sformalizowanego języka opisu mającego zastosowanie do możliwie licznych klas obiektów (będących tradycyjnie przedmiotem badań różnych dyscyplin) oraz wykorzystanie zachodzących między nimi analogii, podobieństw, homomorfizmów,
- potraktowanie ogólnej teorii systemów jako teoretycznej wiedzy podstawowej, stanowiącej podstawę nauk stosowanych: inżynierii systemów, badań operacyjnych oraz inżynierii psychospołecznej; w myśl tej koncepcji nauki stosowane służą rozwiązywaniu wszelkich problemów praktycznych związanych z konstruowaniem systemów technicznych, ekonomicznych i psychospołecznych oraz sterowaniem nimi.
Podstawowe elementy nurtu systemowego pozwalają na sprecyzowanie następujących tez:
- istnieje ogólna tendencja do integracji ważnych nauk przyrodniczych i społecznych,
- integracja ta skupia się w ogólnej teorii systemów,
- teoria taka może się stać ważna przy wypracowaniu dokładnej teorii o niefizycznych dziedzinach nauki,
- odkrywając jednoczące zasady przenikające "w pionie" świat poszczególnych nauk, teoria ta przybliży do celu, jakim jest jedność nauki,
- może doprowadzić to do wielce pożądanej edukacji narodowej.
Artykuł zawiera 15830 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka