Analiza systemu zarządzania kryzysowego we Włoszech

Fakt ten uwidacznia między innymi piramida potrzeb opracowana przez Abrahama Masłowa, gdzie bezpieczeństwo występuje zaraz za potrzebami fizjologicznymi. Zagrożenia, na które narażony jest człowiek, są różnorodne i mogą mieć źródła w następstwie działalności jednostek (awarie techniczne, ataki terrorystyczne, działania wojenne) lub samoistnego i niezależnego działania sił przyrody, będących poza wszelką kontrolą. O ile w pierwszym przypadku można podejmować pewne (często skuteczne) działania zapobiegawcze, o tyle w stosunku do klęsk żywiołowych i katastrof naturalnych można jedynie starać się minimalizować skutki strat i zniszczeń poprzez współdziałanie odpowiednich organizacji, instytucji i jednostek. W artykule przeprowadzona została ogólna analiza systemu zarządzania kryzysowego działającego we Włoszech, jego cech i sposobów działania.

Uwarunkowania zagrożeń przyrodniczych we Włoszech
Na początku należałoby określić rodzaje zagrożeń przyrodniczych, których nasilone występowanie niewątpliwie uzależnia i odróżnia kształt systemu zarządzania kryzysowego we Włoszech. Geologicznie obszar tego kraju jest stosunkowo młody, co wpływa na wysoką dynamiczność (wciąż zmieniających przestrzeń) zjawisk endogenicznych. De facto, charakterystyczne dla Włoch pasma górskie Alp i Apeninów powstały w wyniku zderzenia płyt tektonicznych (afrykańskiej z euroazjatycką). Proces ten generuje silne zjawiska sejsmiczne, klasyfikując kraj do czołówki państw europejskich pod tym względem, a niszczycielskie działania trzęsień ziemi są powodem głębokich strat dla gospodarki i społeczeństwa (szacuje się, że w okresie 1963 - 2003 ich koszty całkowite wynosiły ponad 135 mld euro) oraz wymusza ciągłą gotowość służb ratunkowych. Na rysunku 1 przedstawiono mapę sejsmiczną kraju (im ciemniejszy kolor, tym obszar jest bardziej "sejsmiczny").
Kolejnym zjawiskiem typowym dla regionu jest działalność wulkaniczna. We Włoszech znajdują się wulkany wykazujące dużą aktywność sejsmiczną (najwyższy w Europie, Etna na Sycylii, czy Stromboli), drzemiące i sporadycznie aktywne. Każdy stożek wulkaniczny musi być ciągle monitorowany, tak, aby można było z wyprzedzeniem podjąć działania prewencyjne wobec zagrożonych obszarów, które mogą być gęsto zaludnione (jak w przypadku Wezuwiusza, gdzie u jego "stóp" powstała trzecia co do wielkości aglomeracja miejska w kraju z Neapolem na czele).

Artykuł zawiera 15930 znaków.