Optymalizacja poziomu zapasów w łańcuchu dostaw przy wykorzystaniu Teorii Ograniczeń i techniki CPFR

Jej założeniem jest pogłębienie współpracy w prognozowaniu popytu, planowaniu i podejmowaniu decyzji odnośnie uzupełniania zapasów pomiędzy przedsiębiorstwami. W obrębie techniki CPFR w zależności od przedsiębiorstwa odpowiedzialnego za zapasy istnieje możliwość zastosowania rozwiązań VMI (Vendor-Managed Inventory), SMI (Supplier Managed Inventory) lub CMI (Common Managed Inventory).

Pierwsze rozwiązanie zobowiązuje dostawcę do zarządzania zapasami, drugie odbiorcę, a ostatnie sprowadza się do wspólnego zaangażowania obu przedsiębiorstw. Przy pomocy Internetu w procesie wymiany danych, a nie standardu EDI z wykorzystaniem sieci VAN, technika CPFR stała się znacznie tańszym i atrakcyjniejszym rozwiązaniem do implementacji. Niskie koszty wdrożenia ułatwiają nawiązywanie partnerskich kontaktów gospodarczych.

Celem artykułu jest zaproponowanie rozwiązania dla przedsiębiorstwa z branży budowlanej, a dokładniej producenta okien, które chce zredukować koszty związane z zapasami oraz poprawić jakość obsługi klientów dzięki szybszej realizacji zamówień. Konieczne jest tu zdiagnozowanie problemu przy realizacji zamówień, a następnie zaproponowanie odpowiadającego możliwościom przedsiębiorstwa sposobu na jego przezwyciężenie. Do celów diagnostycznych posłuży Teoria Ograniczeń (TOC), która zakłada, że każdy system niezależnie od swojej złożoności regulowany jest przez kilka składowych.
Znalezienie składowej będącej ograniczeniem dla systemu i odpowiednie zarządzanie nią w szybkim tempie przyniesie rezultaty, co przełoży się na harmonijność całego systemu.

Teoria ograniczeń, jako skuteczna metoda identyfikacji problemu
Teoria Ograniczeń (ang. Theory of Constrains - TOC) została opracowana przez Eliyahu M. Goldratta w latach 70-tych XX wieku. Można ją zastosować w dowolnych obszarach funkcjonalnych przedsiębiorstwa takich jak: produkcja, marketing, rachunkowość, zarządzanie projektami czy logistyka, wykorzystując metody z zestawu narzędzi, jakim dysponuje.
Metoda Pięciu Kroków Skupienia, która stanowi ową składową, koncentruje działania w obrębie najsłabszego ogniwa. Używając analogii traktuje przedsiębiorstwo jako łańcuch. Ze względu na swoją budowę jest dodatkowym narzędziem w procesie ciągłego ulepszania. (...)