Analiza zależności między przyjętym algorytmem sterowania na pojedynczym skrzyżowaniu a efektami sterowania obszarowego
- Piotr Kawalec, Sylwia Sobieszuk-Durka
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
Obszarowe sterowanie ruchem drogowym, polegające na właściwym wyznaczaniu pewnych parametrów sygnalizacji świetlnych na skrzyżowaniach w wybranym obszarze, przy jednoczesnym ścisłym uzależnieniu wartości tych parametrów od wartości parametrów na pozostałych skrzyżowaniach, zależnie od przyjętej metody oraz postawionej (wspólnej dla całego obszaru) funkcji celu - poprzez uzyskane swoiste zmniejszenie losowego charakteru strumieni pojazdów dopływających do poszczególnych skrzyżowań może być sposobem eliminacji bądź łagodzenia niektórych negatywnych zjawisk w ruchu drogowym.
O potrzebie koordynacji sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniach, szczególnie w obszarach miejskich, przekonani są zarówno zmotoryzowani uczestnicy ruchu drogowego, jak i specjaliści w tej dziedzinie inżynierowie ruchu. O optymistycznych oczekiwaniach co do efektów synchronizacji sygnalizacji świetlnych najlepiej świadczą zarówno nieustannie trwające prace nad rozwijaniem, czy doskonaleniem, systemów obszarowego sterowania ruchem drogowym jak i intensywnie szerzące się zainteresowanie nimi zarządców ruchu w miastach.
Rozwój reprezentujących wspomniane systemy metod sterowania ruchem drogowym, zakładających pewne odgórne „wytyczne” czy nawet ograniczenia niektórych parametrów sterowania objętych nim skrzyżowań, nie wyparł jednak rozwiązań bazujących na lokalnej, indywidualnej dla poszczególnych skrzyżowań, adaptacji sygnalizacji świetlnej. Analizując historię rozwoju systemów srd, w tym również tych uznanych współcześnie za zaawansowane, widać niechętne wręcz podejście do struktur zcentralizowanych, podkreślając zarazem zalety pewnego rozproszenia i podziału funkcjonalnego kilkuwarstwowych, często hierarchicznych lecz wyraźnie już zdecentralizowanych, systemów (np.: UTOPIA [1], ASTRUD [4]).
Istotą lokalnej warstwy systemu adaptacyjnego sterowania ruchem drogowym jest zaszyty w sterowniku algorytm, opisujący zależności, jakie zachodzić mają przede wszystkim między rzeczywistymi warunkami ruchu w rejonie skrzyżowania i czasem a parametrami sterowania (np.: sekwencją i długością poszczególnych faz ruchu), spełniając przy tym wszelkie wymogi formalne (wynikające z warunków bezpieczeństwa lub obowiązującego prawa [2]), takie jak np.: minimalne długości sygnałów zezwalających czy też dopuszczalne następstwo wystąpienia (w przypadku osobnej obsługi pary strumieni - np. (...)
Rozwój reprezentujących wspomniane systemy metod sterowania ruchem drogowym, zakładających pewne odgórne „wytyczne” czy nawet ograniczenia niektórych parametrów sterowania objętych nim skrzyżowań, nie wyparł jednak rozwiązań bazujących na lokalnej, indywidualnej dla poszczególnych skrzyżowań, adaptacji sygnalizacji świetlnej. Analizując historię rozwoju systemów srd, w tym również tych uznanych współcześnie za zaawansowane, widać niechętne wręcz podejście do struktur zcentralizowanych, podkreślając zarazem zalety pewnego rozproszenia i podziału funkcjonalnego kilkuwarstwowych, często hierarchicznych lecz wyraźnie już zdecentralizowanych, systemów (np.: UTOPIA [1], ASTRUD [4]).
Istotą lokalnej warstwy systemu adaptacyjnego sterowania ruchem drogowym jest zaszyty w sterowniku algorytm, opisujący zależności, jakie zachodzić mają przede wszystkim między rzeczywistymi warunkami ruchu w rejonie skrzyżowania i czasem a parametrami sterowania (np.: sekwencją i długością poszczególnych faz ruchu), spełniając przy tym wszelkie wymogi formalne (wynikające z warunków bezpieczeństwa lub obowiązującego prawa [2]), takie jak np.: minimalne długości sygnałów zezwalających czy też dopuszczalne następstwo wystąpienia (w przypadku osobnej obsługi pary strumieni - np. (...)
Artykuł zawiera 21987 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 4/2012
Zaloguj się by skomentować