Zapasy magazynowe w sterowaniu produkcją powtarzalną

Zapasami nazywamy materiały, detale oraz wyroby gotowe, które znajdują się w kolejnych stadiach procesu produkcyjnego. Proces produkcji wygodnie jest rozpatrywać jako przepływ materiałów przez system produkcyjny, w trakcie którego materiały z zaopatrzenia są stopniowo przetwarzane na produkty finalne. Wyróżnia się zapasy w następujących strefach produkcji: strefa przedprodukcyjna (zaopatrzenie) - wszystkie pozycje zakupowe (surowce, detale, wyroby i półwyroby), strefa produkcji - zapasy technologiczne oraz zapasy produkcji w toku, strefa poprodukcyjna (zbytu) - zapasy wyrobów gotowych.

Zapasy produkcji w toku służą wyrównywaniu dysproporcji, jaka występuje w zapotrzebowaniu materiałowym poszczególnych stanowisk pracy w określonym ciągu technologicznym. Należy dążyć do posiadania w przedsiębiorstwie minimalnego, ale uzasadnionego ze względów organizacyjnych, stanu zapasów produkcji w toku co umożliwi minimalizację poziomu zamrożonego kapitału i redukcję kosztów utrzymywania tych zapasów. Zapasy produkcji w toku dzielą się na dwie kategorie: zapasy wewnątrzkomórkowe - znajdujące się w podstawowych komórkach produkcyjnych i obejmujące zapasy cykliczne (technologiczne) i zapasy pozacykliczne, zapasy międzykomórkowe - wynikające z nierównomiernej pracy poszczególnych stanowisk podczas procesu produkcji, obejmujące zapasy bieżące i zapasy rezerwowe.
Wyróżnia się dwie metody sterowania produkcją według stanów zapasów magazynowych: maksimum-minimum oraz stanu zamówionego. Metody te różnią się sposobem kontroli stanu zapasów magazynowych i sposobem wystawiania zamówień na dostawę nowych elementów. (...)