Algorytm dla problemu losowego przydziału personelu
- Marcin KLIMEK, Piotr ŁEBKOWSKI
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
Artykuł prezentuje problem losowego przydziału personelu, który występuje w rzeczywistej firmie. Sformułowano model matematyczny dla tego zagadnienia. Następnie zaproponowano algorytm priorytetowy rozwiązujący problem losowej alokacji personelu. Na koniec przedstawiono przykład ilustrujący działanie algorytmu.
1. WPROWADZENIE
Problem przydziału personelu do stanowisk pracy to ważne zagadnienie związane z organizacją pracy. Kryterium oceny tego przydziału jest np. osiągnięcie maksymalnej wydajności personelu lub obsadzenie wszystkich miejsc pracy przy uwzględnieniu uprawnień i umiejętności pracowników.
Zapewnienie obsady miejsc pracy jest szczególnie istotne w pewnej firmie, w której występują specyficzne wymagania odnośnie alokacji pracowników do stanowisk. W firmie tej zachodzi konieczność losowego przydziału pracowników do stanowisk obsługi. Wynika to z faktu, że potencjalni klienci nie powinni wiedzieć przez kogo będą obsłużeni. Takie losowe alokowanie pracowników zmniejszy potencjalne ryzyko zachowań korupcyjnych.
Nie znaleziono w literaturze rozważań, które dotyczyłyby losowego przydziału personelu. Rozważany jest natomiast ogólny problem przydziału (ang. General Assignment
Problem) [4], który sprowadza się do przypisania członków jednej grupy obiektów (np. pracowników) do członków innej grupy (np. zadań, stanowisk). Szczególnym przypadkiem jest klasyczny problem alokacji personelu (ang. Standard Assignment Problem, Personnel
Assignment Problem) [2]. Problem jest opisywany jako graf dwudzielny (ang. bipartite graph). Rozłączne części grafu, między którymi wewnątrz nie ma połączeń, stanowią zbiór zawierający węzły reprezentujące pracowników i zbiór zawierający węzły reprezentujące stanowiska. Między personelem a stanowiskami występują łuki z przypisaną wagą. Wagi połączeń pracowników z stanowiskami określają produktywność (wydajność) pracownika przy realizacji zadań na danym stanowisku. W klasycznym problemie liczba stanowisk jest równa liczbie przydzielanych pracowników oraz każdy z pracowników jest połączony z każdym z stanowisk. Każdy z pracowników jest przypisywany do jednego stanowiska (wykonuje jedno zadanie). Do każdego z miejsc pracy (zadania) przypisywany jest dokładnie jeden pracownik. Szukanym rozwiązaniem jest taki zbiór przyporządkowań (łuków łączących pracowników ze stanowiskami), dla którego zmaksymalizowana jest wydajność pracy mierzona jako suma wag wybranych połączeń. (...)
Problem przydziału personelu do stanowisk pracy to ważne zagadnienie związane z organizacją pracy. Kryterium oceny tego przydziału jest np. osiągnięcie maksymalnej wydajności personelu lub obsadzenie wszystkich miejsc pracy przy uwzględnieniu uprawnień i umiejętności pracowników.
Zapewnienie obsady miejsc pracy jest szczególnie istotne w pewnej firmie, w której występują specyficzne wymagania odnośnie alokacji pracowników do stanowisk. W firmie tej zachodzi konieczność losowego przydziału pracowników do stanowisk obsługi. Wynika to z faktu, że potencjalni klienci nie powinni wiedzieć przez kogo będą obsłużeni. Takie losowe alokowanie pracowników zmniejszy potencjalne ryzyko zachowań korupcyjnych.
Nie znaleziono w literaturze rozważań, które dotyczyłyby losowego przydziału personelu. Rozważany jest natomiast ogólny problem przydziału (ang. General Assignment
Problem) [4], który sprowadza się do przypisania członków jednej grupy obiektów (np. pracowników) do członków innej grupy (np. zadań, stanowisk). Szczególnym przypadkiem jest klasyczny problem alokacji personelu (ang. Standard Assignment Problem, Personnel
Assignment Problem) [2]. Problem jest opisywany jako graf dwudzielny (ang. bipartite graph). Rozłączne części grafu, między którymi wewnątrz nie ma połączeń, stanowią zbiór zawierający węzły reprezentujące pracowników i zbiór zawierający węzły reprezentujące stanowiska. Między personelem a stanowiskami występują łuki z przypisaną wagą. Wagi połączeń pracowników z stanowiskami określają produktywność (wydajność) pracownika przy realizacji zadań na danym stanowisku. W klasycznym problemie liczba stanowisk jest równa liczbie przydzielanych pracowników oraz każdy z pracowników jest połączony z każdym z stanowisk. Każdy z pracowników jest przypisywany do jednego stanowiska (wykonuje jedno zadanie). Do każdego z miejsc pracy (zadania) przypisywany jest dokładnie jeden pracownik. Szukanym rozwiązaniem jest taki zbiór przyporządkowań (łuków łączących pracowników ze stanowiskami), dla którego zmaksymalizowana jest wydajność pracy mierzona jako suma wag wybranych połączeń. (...)
Artykuł zawiera 16820 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 2/2011
Zaloguj się by skomentować