Cechy i struktura organizacji "uczącej się"
- Kocot Damian
- Kategoria: E-gospodarka
Ucząca się organizacja rozumiana jest jako koncepcja zarządzania oparta na pewnej sumie wiedzy, którą dysponują poszczególni współpracownicy, wiedzy, która jest ciągle wzbogacana i rozwijana, a następnie "udostępniana przedsiębiorstwu". Można wysunąć tezę, iż to właśnie zdolność szybkiego uczenia się organizacji może okazać się znaczącym elementem przewagi nad konkurencją oraz
najważniejszym aspektem współczesnej organizacji. Organizacje "uczące" w znacznej mierze różnią się od organizacji opartych
na autorytecie i odgórnym kierowaniu. Uczenie się organizacji odbywa się przez wspólną świadomość, wiedzę i model uczuciowy, oparte na wcześniejszej wiedzy i doświadczeniach. Uczenie się organizacji nie jest procesem wyizolowanym, odbywa się przy kreowaniu marki, technologii, rynku, serwisu, jak i również na drodze interakcji pomiędzy tymi czynnikami. Temat "organizacji uczącej się" został "wywołany" publikacją książki THE FIFTH DISCIPLINE, której autorem był Peter Senge (1990). Książka pt. "Piąta Dyscyplina" została opublikowana także w Polsce (1998). Książka ta była jednym z największych bestsellerów wśród książek poświęconych biznesowi w latach 90.
Wspólna wizja jako element niezbędny
W organizacjach "uczących się" wspólna wizja jest obligatoryjna. Twórcze uczenie występuje tylko wtedy, kiedy członkowie organizacji walczą o dokonanie czegoś, co ich głęboko dotyczy. Jeżeli tak nie jest, koncepcja twórczego myślenia jest czystą abstrakcją. Wspólna wizja odgrywa szczególną rolę, a przede wszystkim:
Wspólna wizja jako element niezbędny
W organizacjach "uczących się" wspólna wizja jest obligatoryjna. Twórcze uczenie występuje tylko wtedy, kiedy członkowie organizacji walczą o dokonanie czegoś, co ich głęboko dotyczy. Jeżeli tak nie jest, koncepcja twórczego myślenia jest czystą abstrakcją. Wspólna wizja odgrywa szczególną rolę, a przede wszystkim:
- określa główny cel
- podnosi aspirację zasobów ludzkich
- stymuluje podejmowanie ryzyka
- angażuje uczestników organizacji w działania długofalowe
- zmienia stosunek ludzi do organizacji („ich organizacja” staje się wspólną organizacją).
Uczenie się w organizacji nie jest tylko zbiorem indywidualnych procesów uczenia się, lecz dotyczy interakcji pomiędzy pracownikami.
- podnosi aspirację zasobów ludzkich
- stymuluje podejmowanie ryzyka
- angażuje uczestników organizacji w działania długofalowe
- zmienia stosunek ludzi do organizacji („ich organizacja” staje się wspólną organizacją).
Uczenie się w organizacji nie jest tylko zbiorem indywidualnych procesów uczenia się, lecz dotyczy interakcji pomiędzy pracownikami.
W organizacjach ,,uczących się" dominuje praca zespołowa, co sprzyja efektowi synergii. Zakłada się bowiem, że jeżeli zespół nie potrafi się uczyć, nie będzie też się uczyć organizacja. Zespołowe uczenie się jest procesem ciągłego ukierunkowania zespołu i rozwoju jego możliwości. Stąd konieczność połączenia potencjału wielu umysłów, aby był on większy niż możliwości pojedynczego umysłu.
Artykuł pochodzi z czasopisma "e-Fakty" 3/2006.
Ostatnio zmieniany w czwartek, 28 wrzesień 2006 12:41
Ściągnij załącznik:
Z etykietą
Zaloguj się by skomentować