Globalizacja działalności gospodarczej jest powszechnym elementem współczesnej ekonomii. Firmy operujące w otwartych systemach gospodarczych poszukują metod i narzędzi pozwalających wzmocnić przewagę konkurencyjną i efektywność funkcjonowania. Taką szansę dają udoskonalenia w obszarze logistyki, a zwłaszcza łańcuchów dostaw. Powiązane ze sobą łańcuchy dostaw, wzajemnie konkurują, przejmując rolę strategiczną w walce o przewagę konkurencyjną. Logistyka nie pełni już roli czysto operacyjnej, związanej jedynie z przepływami dóbr, lecz jest zaliczana do grupy narzędzi strategicznych, pozwalających zwiększyć szansę utrzymania się na rynku.

Obecnie obserwujemy postępujące procesy globalizacji i regionalizacji międzynarodowej, które zachodzą na poziomach: przedsiębiorstw, sektorów oraz gospodarki jako całości. Według Portera "Kierownicy niemal w każdym sektorze muszą traktować konkurencję globalną przynajmniej jako realną możliwość, jeśli nie jako rzeczywistość".

Według indeksu DHL Global Connectedness Index, poziom globalizacji osiągnął pułap wyższy od szczytu sprzed kryzysu i w 2015 r. wzrastał powoli.

Globalizacja gospodarki światowej stała się jednym z czynników stymulujących rozwój systemów transportowych. W obsłudze handlu międzynarodowego wiodącą gałąź stanowi transport morski. Pod względem wolumenu w jego obrotach dominują ładunki masowe płynne, głównie ropa naftowa oraz masowe suche jak ruda żelaza, węgiel, zboża.

W latach 80. i 90. ubiegłego wieku postępująca globalizacja wymusiła na przedsiębiorcach konieczność kooperacji w procesach logistycznych po to, by dostarczać klientowi produkt bądź usługę we właściwym czasie, w odpowiedniej ilości, we właściwym stanie, po właściwym koszcie. Rozpoczął się tym samym proces włączania coraz większej liczby podmiotów do wspólnego działania.