WIEDZA: wieści z GS1

Artykuł przedstawia metodologię do analizy i oceny stanu bieżącego procesów sortowania i przetwarzania zużytych produktów z punktu widzenia logistyki, wyznaczenia głównych problemów w tym obszarze i zaproponowania podstawowych kierunków prowadzących do ich usunięcia, to jest do zwiększenia wydajności badanych procesów. Koncepcja proponowanej metodologii wywodzi się z zastosowania zasad Lean. Możliwości zastosowania stworzonej metodologii podane są na przykładzie analizy i oceny logistyki demontażu zużytego sprzętu elektronicznego.

Każdej działalności ludzkiej towarzyszy powstawanie odpadów. Ludzie intuicyjnie decydowali, co staje się odpadem, co z nim można uczynić oraz tak organizowali swoje życie, że dla porządkowania otoczenia wydzielali pewne przestrzenie dla określonych funkcji - na przykład schronienia, uprawy, pochówku zmarłych i inne. Jedną z takich przestrzeni przeznaczali właśnie na odpady. Kolebką pierwszych w historii zorganizowanych wysypisk śmieci była Kreta. W kulturze minojskiej śmieci wrzucane były do wykopanych w ziemi dziur, a kolejne ich warstwy przysypywano warstwami ziemi. W starożytnych miastach śmieci wrzucano również do okopów pozostałych z czasów wojen czy do wyschniętych studni. Grecy i Rzymianie posiadali zadziwiająco skuteczny system oczyszczania miast od śmieci. Kwestie maksymalnego wykorzystania odpadów były prawdopodobnie traktowane początkowo intuicyjnie, a potem - świadomie i często - biznesowo. Przykładem może być opodatkowanie przez cesarza Wespazjana latryn publicznych w starożytnym Rzymie. Mocz z nich odprowadzany był bezpośrednio do garbarni lokowanych na uboczu, ze względu na odór towarzyszący procesowi wyprawiania skór. Natomiast Japończycy już w X wieku zajęli się jako pierwsi w historii recyklingiem, zbierając makulaturę i ponownie przetwarzając zużyty papier.

Artykuł dotyczy dokumentu opracowanego przez GS1 pt. “Traceability for Fresh Fruits and Vegetables” i dostępnego na stronie GS1 (www.gs1.org).


Traceability, często zwane identyfikowalnością, czyli zdolność śledzenia przepływu produktów i ładunków w łańcuchach i sieciach dostaw, wraz z rejestracją parametrów je identyfikujących i lokalizacji, w których ten przepływ miał miejsce, jest dla wielu branż obligatoryjne (na przykład branża żywnościowa). Dla innych z kolei (między innymi branży farmaceutycznej) staje się najistotniejszym elementem zapewniającym bezpieczeństwo zarówno całemu łańcuchowi dostaw, jak i finalnemu konsumentowi.