Pokładowy system diagnostyczny pojazdów samochodowych
- dr inż. Joanna Wilczarska
- Kategoria: Pozostałe zagadnienia
Wprowadzona w USA od 1996 roku norma OBD II (On Board Diagnostic II diagnostyka pokładowa II), która stała się od roku 2000 światowym standardem, nakłada na producentów obowiązek tworzenia pokładowych systemów diagnostycznych dla wszystkich pojazdów osobowych i dostawczych. Obowiązkową funkcją tych systemów jest pomiar i ciągłe monitorowanie podstawowych parametrów układu napędowego, w tym wszystkich parametrów emisyjnie krytycznych tzn. takich, które bezpośrednio lub pośrednio wskazują na możliwość wystąpienia zwiększonej emisji z układu wylotowego lub zasilania w paliwo.
Celem stosowania OBD II jest wyeliminowanie pozapokładowych systemów pomiarowodiagnostycznych i zastąpienie ich jednym, zunifikowanym systemem pokładowym, za pomocą którego będzie można dokonywać kontroli i diagnostyki układu napędowego, a docelowo całego pojazdu. Zastosowanie systemu OBD II (w Europie nazywanego EOBDEuropean On Board Diagnostic) w samochodzie osobowym oznacza wyposażenie pojazdu w standardowy zespół czujników, urządzeń i jednostek sterujących, które zapewniają spełnienie norm i uregulowań OBD II w zakresie zanieczyszczania środowiska. Podstawową cechą normy OBD II umożliwiającą jej powszechną akceptację i stosowanie jest niespotykany dotąd w przemyśle motoryzacyjnym poziom wymagań standaryzacyjnych.
1. Pojęcie stanu technicznego pojazdów
Konieczność oceny stanu technicznego obiektu wynika z potrzeby podejmowania decyzji dotyczących "jakości" i dalszego postępowania z obiektem. Może to być decyzja o jego użytkowaniu, o podjęciu przedsięwzięć profilaktycznych (regulacje, wymiana elementów lub całych zespołów) lub wprowadzeniu zmian w konstrukcji, technologii, eksploatacji.
Liczba stanów, w których może znajdować się maszyna wynika z jej struktury konstrukcyjno - funkcjonalnej. Dla niezdekomponowanej maszyny można wyróżnić stany (...)
1. Pojęcie stanu technicznego pojazdów
Konieczność oceny stanu technicznego obiektu wynika z potrzeby podejmowania decyzji dotyczących "jakości" i dalszego postępowania z obiektem. Może to być decyzja o jego użytkowaniu, o podjęciu przedsięwzięć profilaktycznych (regulacje, wymiana elementów lub całych zespołów) lub wprowadzeniu zmian w konstrukcji, technologii, eksploatacji.
Liczba stanów, w których może znajdować się maszyna wynika z jej struktury konstrukcyjno - funkcjonalnej. Dla niezdekomponowanej maszyny można wyróżnić stany (...)
Artykuł zawiera 12073 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka 6/2011
Zaloguj się by skomentować