Klasyczny kanon zarządzania obejmuje planowanie, organizowanie-realizowanie kontrolowanie i motywowanie. Procesy obejmujące postęp technologiczny i integrację przedsiębiorstw w łańcuchu logistycznym dawno już przekroczyły granice regionów, państw i kontynentów. Skok cywilizacyjny, który dokonał się w drugiej połowie XX wieku inspiruje i determinuje rozwój metod i narzędzi kontroli oraz oceny przedsiębiorstw. Wszelka działalność gospodarcza obarczona jest ryzykiem, stąd też naturalnym jest dążenie by jakość zarządzania skumulowanymi kapitałami także podlegała procesom doskonalenia w obszarze badań, kontroli i oceny sprawności i efektywności zarządzania.

Projektowanie układu przestrzenno-funkcjonalnego jest ważnym fragmentem metody projektowania obiektów logistycznych. Jako jeden z pierwszych kroków projektowych, oznaczony w metodzie numerem 6 determinuje warianty projektowe, a zatem i docelową, realizacyjną postać projektu, [3, 6]. Układ przestrzenno-funkcjonalny powinien dotyczyć alokacji stref funkcjonalnych. Przemawia za tym fakt, że alokacja stref funkcjonalnych determinuje liczbę korytarzy roboczych, a także ich rozmiary: długość i szerokość, orientację przestrzenną: wzdłuż czy w poprzek obiektu logistycznego, umiejscowienie stanowisk zdawczo-odbiorczych czy wreszcie przepływy materiałów wewnątrz obiektu logistycznego.

Systemy przewozowe to rodzaj systemów logistycznych wyodrębniony ze względu na rodzaj i zakres przekształceń dokonywanych na przedmiocie pracy. O ile zadania systemów logistycznych to przekształcenia strumieni dóbr materialnych oraz powiązanych z nimi strumieni informacji ze względu na miejsce, czas oraz postać tych strumieni (por. z, to zadania systemów przewozowych można sprowadzić do przekształceń strumieni ładunków ze względu na miejsce (faza przewozu) oraz warunkujących je przekształceń ze względu na postać (operacje ładunkowe). Pozostałe z przekształceń, tj. przekształcenia ze względu na czas występują pomiędzy procesami przewozowymi i w takim sensie mogą być rozpatrywane jako elementy procesów transportowych, tj. procesów, które obejmują jeden lub więcej procesów przewozowych, składowanie przejściowe oraz m.in. przygotowanie ładunku do przewozu, czy też formowanie jednostek ładunkowych.

Pojęcie procesu komisjonowania bardzo często traktowane jest tożsamo z pojęciem kompletacji, jednak nie zawsze jest to poprawne. W niniejszej artykule, w celu jednoznacznego opisu problemu badawczego, terminy kompletacji i komisjonowania zostaną rozróżnione. Kompletacja rozumiana będzie jako proces podrzędny w stosunku do komisjonowania, będący równocześnie jego składową. W ramach komisjonowania, oprócz typowych czynności kompletacyjnych (związanych z formowaniem niejednorodnych jednostek ładunkowych wg zamówień klientów) realizowane są także czynności związane z przygotowaniem i organizacją systemu komisjonowania. Mowa tu o przetwarzaniu zamówień klientów, generowaniu oraz grupowaniu i odpowiednim rozdziale list kompletacyjnych (w przypadku określonych strategii kompletacji), klasyfikacji asortymentu i usystematyzowaniu miejsc oferowania, a także rozmieszczeniu asortymentu w strefie kompletacji, uzupełnianiu braków asortymentowych w miejscach oferowania, opracowywaniu tras pracowników i innych.

Jednym z podstawowych elementów lotniczego systemu transportowego jest system eksploatacji technicznej stanowiący zbiór obiektów eksploatacji (statki powietrzne, silniki, agregaty, osprzęt, przyrządy), personelu latającego i inżynieryjno-technicznego, środków eksploatacji lotno-technicznej, zarządzeń i norm określających wybór i utrzymanie najwłaściwszych zakresów pracy techniki lotniczej oraz systemu sterowania procesem eksploatacji współdziałających ze sobą w celu utrzymania i odtworzenia sprawności lub zdolności do pracy. System obsług technicznych i remontu jest zbiorem obiektów i środków obsług technicznych i remontu, personelu inżynieryjno-technicznego i programów obsług technicznych i remontu współdziałających ze sobą w celu podtrzymania i odtworzenia sprawności lub zdatności do pracy statków powietrznych (rys. 1).

Transport morski jest jednym z kluczowych elementów rozwoju i ekspansji gospodarczej państw. Wielkie odkrycia geograficzne, kolonizacja, czy też rozwój handlu światowego wymagał wykorzystywania coraz większej liczby, coraz nowocześniejszych jednostek pływających. Obecnie, globalizacja działalności gospodarczej oraz otwieranie się państw na handel zagraniczny, który stanowi główną siłę napędową rozwoju krajów i kontynentów, również wymaga sprawnego i efektywnego systemu przewozów morskich.

W artykule zaprezentowano koncepcję linii nomadycznej dla małych firm logistycznych. W pierwszej części artykułu przedstawiono projekt opracowanego rozwiązania. W drugiej części przedstawiono metodykę badań jakości łącza nomadycznego. Całość podsumowują krótkie wnioski. Telephone nomadic line for small logistics companies Abstract The article presents the concept of nomadic lines of logistics for small businesses. The paper first presents the design of the developed solution. The second part presents the research methodology the quality of links nomadic. Briefly summarize the conclusions of the whole.

Artykuł prezentuje nowe podejście budowy programowalnych usług w środowisku Web. Dotyczy podejścia zwanego Cloud Computing, które oparta jest na wykorzystaniu software i systemowej infrastruktury z zewnętrznych zasobów od dostarczycieli usług Web. Rozważane w artykule problemy koncentrują się na zasadach Cloud Computing i przykładach ich implementacji w logistyce. Przykłady te dotyczą logistycznych autonomicznych agentów softwarowych wykorzystywanych do kontroli łańcuchów operacji logistycznych poprzez Web.

W artykule przedstawiono wybrane obszary morfologii projektowania a także specyfikę projektowania magazynu dystrybucyjnego. Wskazano ważniejsze typy ograniczeń projektowych. Omówiono podejście do projektowania magazynu wg paradygmatu zadaniowego, procesowego i kompleksowego. Przedstawiono procesowo zorientowane podejście do projektowania magazynu dystrybucyjnego.

W artykule przedstawiono możliwości i procedury racjonalizacji potencjału magazynowego PM, stanowiącego dominujący udział w punktowych ogniwach potencjału transportowo-magazynowego systemów logistycznych. Określono PM oraz potencjał logistyczny PL w sensie infrastrukturalno-wyposażeniowym. Możliwości i procedury racjonalizacji przedstawiono na przykładzie projektowym zrealizowanego dużego magazynu u operatora logistycznego o zasięgu globalnym. Obliczone w przykładzie efekty racjonalizacji uogólniono szacunkowo na potencjał magazynowy w skali kraju. Problematyka artykułu leży na pograniczu projektowania i analizy obiektów logistycznych. Może być interesująca zarówno dla projektantów jak i inwestorów oraz użytkowników tego typu obiektów.