Rozwój i usprawnianie regionalnych systemów transportowych jest jednym z licznych zadań, o którego realizację powinny zadbać władze regionów. Podejście do jego rozwiązania w dużej mierze zależy od stopnia rozwoju danego obszaru, jak również od świadomości logistycznej przedstawicieli władz. Z pewnością władze regionalne mogą odgrywać istotną, stymulującą rolę w rozwoju logistycznych walorów regionu. Jednym z przykładów w pełni potwierdzających to stwierdzenie jest koncepcja działań, realizowana przez Regione Emilia Romagna (RER) w Północnych Włoszech. Artykuł jest wynikiem prac badawczych, realizowanych w ramach projektu Inicjatywy Wspólnotowej INTERREG III B CADSES o akronimie CORELOG ("Skoordynowana logistyka regionalna"). Projekt CORELOG, realizowany z inicjatywy regionu Emilia Romagna, skupia partnerów z Polski, Węgier, Austrii, Słowenii i Grecji.

Obok ekonomicznie efektywnego przepływu produktów i informacji, celem logistyki jest przede wszystkim satysfakcja klientów. Ich wymagania, sugestie czy uwagi pokazują problemy, z jakimi borykają się operatorzy logistyczni. Rozpoznanie problemu to połowa sukcesu do jego rozwiązania. Chęć poprawy funkcjonalności i sprawności procesu logistycznego skutkuje zatem dynamicznym rozwojem rynku informatycznego i technologicznego. Zaawansowane technologie i innowacyjne rozwiązania cieszą się obecnie ogromnym zainteresowaniem wśród firm, wykorzystujących w swoim funkcjonowaniu rozmaite strategie logistyczne.

W oparciu o charakterystykę koncepcji bęben - bufor - lina (DBR) można również sformułować wskazówki dotyczące zarządzania łańcuchem dostaw.

Referat został zaprezentowany na Międzynarodowej Konferencji Logistycznej "Logistics 2002 - Elastyczne łańcuchy dostaw - koncepcje, doświadczenia, wyzwania". Poznań 14-15 maja 2002 r.

Porty morskie - ich funkcje i strategie rynkowe
Duże uniwersalne porty morskie pełnią współcześnie trzy podstawowe funkcje gospodarcze:
• transportową, wynikającą z samej ich istoty i charakteru, jako punktów węzłowych transportu
• dystrybucyjno - logistyczną, z racji swej lokalizacji ułatwiającej rozwój tego typu aktywności, co związane jest z tworzeniem i rozwojem na terytorium portowym centrów dystrybucyjno-logistycznych i distriparków, którym towarzyszy różnorodna działalność transportowo-handlowa
• przemysłową, wiążącą się z lokalizacją na ich terenie działalności produkcyjno - przetwórczej.

W dobie nowoczesnych narzędzi elektronicznej gospodarki tradycyjna realizacja zaopatrzenia zaczyna być postrzegana jako mało efektywna, a to głównie z powodu:
• konieczności realizacji wielu powtarzalnych czynności biurowych, których wykonywanie nie przynosi dodatkowej wartości firmie
• potrzeby generowania nadmiernej dokumentacji; z nowym zamówieniem związanych jest co najmniej 7 dokumentów (zgłoszenie zapotrzebowania, zapytanie ofertowe, zamówienie, potwierdzenie zamówienia, awizo, dowód przyjęcia, faktura), które muszą być przetworzone, kopiowane i przechowywane
• wydłużonego czasu realizacji poszczególnych czynności zamówienia, zarówno w przedsiębiorstwie, jak i poza nim
• w konsekwencji realizacji wymienionych wyżej czynności generowane są nadmierne koszty.
Odpowiedzią na te czynniki nieefektywności przebiegu tradycyjnego procesu zaopatrzenia są nowoczesne systemy elektronicznego zaopatrzenia.

Podniesienie poziomu zarządzania z poziomu przedsiębiorstwa i poprawy jego funkcjonowania na poziom całego łańcucha dostaw wymusza szczegółowe planowanie przepływu towarów pomiędzy wszystkimi ogniwami łańcucha. Dodatkowym utrudnieniem w dziedzinie zarządzania łańcuchem dostaw jest fakt, że wiele nowych koncepcji dotyczących funkcjonowania przedsiębiorstw w tym łańcuchu, pomimo że wymaga decyzji na poziomie operacyjnym, jest możliwa do oceny dopiero w dłuższym okresie.