Inwestorzy lokujący swoje środki pieniężne w różne aktywa w Polsce, zapewne z rozrzewnieniem wspominają ten okres w gospodarce, kiedy indeks giełdowy WIG osiągnął swoją najwyższą historyczną wartość wynoszącą 67 568,51 pkt. (w dniu 6 lipca 2007r.. (Warto nadmienić, iż Warszawski Indeks Giełdowy jest najdłużej notowanym indeksem na polskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Inaczej ma się rzecz w 2012r., ponieważ w lutym tegoż roku stopa bezrobocia wyniosła 13,5% a prognozy Komisji Europejskiej dotyczące wzrostu gospodarczego w Polsce zakładają wartość 2,5% a zatem są umiarkowane.

Polska hodowla roślin posiada znaczące osiągnięcia i przez przeszło sto dwadzieścia lat swego istnienia szła krok w krok za hodowlą światową, niekiedy ją doganiając, a czasami nawet wyprzedzając. Warto tutaj przypomnieć dwa fakty: odmiany buraka cukrowego z przełomu XIX i XX wieku oraz pszenżyta ozimego hodowli firmy DANKO z lat osiemdziesiątych XX wieku. Polskie nasiona były kupowane zarówno na wschodzie, jak i na zachodzie Europy. Polska hodowla stworzyła też nowoczesny system nasiennictwa. Do lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia odzwierciedlała się największym potencjałem wśród krajów środkowej i wschodniej Europy, a udział materiału siewnego polskich odmian na krajowym rynku przekraczał 90%. Po zmianach systemu gospodarczego jej pozycja gwałtownie się zmniejszyła. Liderami w środkowej i wschodniej Europie stały się przede wszystkim Węgry, które wyrosły na drugiego po Francji producenta materiału siewnego w Europie. Razem z Republiką Czeską eksportują niemal 90% materiału siewnego z tego rejonu Europy.

W produkcji i dystrybucji żywności następują wyraźne zmiany. Część z nich powodowana jest tendencjami zachodzącymi w całej gospodarce, część jest specyficzna dla gospodarki żywnościowej. Do najważniejszych zmian można zaliczyć globalizację, postępujące różnicowanie się produktów, rosnąca integracja pomiędzy uczestnikami łańcuchów podaży [Boehjle 1999]. Globalizacja powoduje, że miejsca produkcji i konsumpcji coraz bardziej się oddalają. Globalne łańcuchy dostaw, w tym również dostaw żywności są jednak znacznie trudniejsze w zarządzaniu [McCarthy i Atthirawong 2003, Wood i in. 2002].

Jednym z celów Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej jest zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich. Jego zakres jest szeroki, bowiem może dotyczyć zarówno samego chowu, jak i stanu zdrowia. W szczególności przez dobrostan należy rozumieć pewną koncepcję ochrony zwierząt gospodarskich. Scala ona tradycyjną ochronę zdrowia i bezpieczeństwo z tzw. ochroną humanitarną - czyli przeciwdziałaniem cierpieniu. Zakładane przez ustawodawcę optymalne warunki „bytowania” są zdeterminowane gatunkiem zwierzęcia.

Współczesna gospodarka przyczynia się do konieczności podnoszenia jakości procesów, które zagwarantują profesjonalną obsługę, niższe koszty zakupów, oferując jednocześnie skrócony czas obsługi. Ówczesny klient oczekuje natychmiastowej reakcji na zgłaszane przez siebie potrzeby. Te podmioty rynkowe, które nie zdołają zaoferować produktów wysokiej jakości, kompleksowo obsługując klienta, nie będą miały szans przetrwania na rynku. Zauważalna staje się pewna rynkowa prawidłowość, gdzie kryterium wyboru coraz częściej jest realizacja usługi na wysokim poziomie, determinująca jakość, innowacyjność, precyzję, terminowość, rzetelność i elastyczność. Zagadnienie wartości dla klienta wydaje się stanowić istotny przedmiot dociekań, jako nieodzownego składnika rynkowej wymiany. Poruszając kwestie wartości należy uwzględnić zarówno aspekt marketingowy, jak i logistyczny, zatem punktem wyjścia niniejszych rozważań jest zarządzanie marketingowo-logistyczne na specyficznym i trudnym rynku, działających i funkcjonujących w Polsce winnic.