Konkurencja i komplementarność transportu lotniczego i kolejowego w Unii Europejskiej
- Miecznikowski Stanisław, Tłoczyński Dariusz
- Kategoria: Transport i spedycja
Rynek Kolei Dużych Prędkości oraz transportu lotniczego jest poddany ścisłej konkurencji. Rynki te charakteryzują się korzyścią skali (w tym: przestrzeni oraz gęstości siatki połączeń). Co więcej, oba te rynki wykazują wyraźnie cechy zewnętrzne oddziaływania na inne subrynki. I wreszcie, te rynki odznaczają się wysokim stopniem dynamiki i dużej niepewności.
Otwarcie kolei dużych prędkości przyczyniło się do uzyskania dużego udziału w rynku przez transport kolejowy w segmencie obsługi połączeń pasażerskich na połączeniach, gdzie wcześniej dominował transport lotniczy. Obecnie obok połączeń pomiędzy: Paryż-Lyon i Madryt-Sewilla, także i na wybranych trasach w szczególności w Niemczech i Wielkiej Brytanii, ceny za przewóz pasażerów transportem kolejowym kształtują się na podobnym poziomie jak w przypadku transportu lotniczego.
Na kilku lotniskach europejskich, m.in. we Frankfurcie i w Paryżu CDG, istnieją stacje Kolei Dużych Prędkości. Z jednej strony transport lotniczy konkuruje z kolejowym, a z drugiej te dwie gałęzie transportu są wobec siebie komplementarne. Pasażer korzystający z usług transportu lotniczego w dużych portach lotniczych może dokonać transferu do tych miast gdzie oferta transportu kolejowego jest bardziej atrakcyjna, bądź też na danym odcinku nie ma odpowiedniej alternatywy w przemieszczaniu. Ponadto na niektórych trasach pasażer może dokonać zakupu biletu lotniczego wraz z kolejowym i jednocześnie dokonać odprawy bagażowej do ostatecznego miejsca przeznaczenia.
W oparciu o tak przedstawione uwarunkowania określono cel badawczy niniejszego artykułu: wskazanie czynników determinujących udział w rynku transportu lotniczego i kolejowego.
W celu oceny udziału w rynku wybrano kilka najważniejszych połączeń, na których dochodzi do konkurencji transportu lotniczego i kolejowego.
Koleje dużych prędkości są zdefiniowane w Dyrektywie Europejskiej w sprawie interoperacyjności, gdzie pociągi kursują z maksymalną prędkością co najmniej 250 kilometrów na godzinę. Jednakże w celu ustalenia udziału w rynku, należy brać pod uwagę czas podróży, a nie prędkość maksymalną, osiąganą przez operatorów. Istnieje pewna rozbieżność pomiędzy pociągami dużych prędkości a konwencjonalnymi składami, np. w Wielkiej Brytanii czy w Szwecji. W tych krajach konwencjonalne pociągi osiągają średnią prędkość większą od pociągów o wysokiej prędkości w Niemczech, nawet jeśli te ostatnie osiągają większą prędkość maksymalną.
W przypadku transportu lotniczego do porównania zostaną wybrani tradycyjni przewoźnicy sieciowi oraz przewoźnicy "low cost". Ci pierwsi z racji ograniczania kosztów dokonują zmiany oferty świadczonych usług, np. catering. Mimo, iż przewoźnicy niskokosztowi nie oferują przelotów w klasie biznes czy premium, to dają pasażerowi możliwość wykupienia specjalnego miejsca na pokładzie samolotu.
Artykuł zawiera 22380 znaków.
Źródło: Czasopismo Logistyka